Een avondvullend programma gaat niet altijd om de kwaliteit van de bands; de opbouw van de avond is minstens zo belangrijk. En met die opbouw zat het afgelopen donderdagavond in dB's wel goed. Van de turborock van Stoichkov via de muzikaal sterke Messerschmitts naar de energieke Black Lips; het was goed toeven voor de garage-liefhebber. De turborock van het aftrappende Stoichkov is best aanstekelijk, maar ook erg eendimensionaal. De band speelt doeltreffend hoekig en daar blijft het bij, beklijven wil het niet. Na een minuut of dertig is de melk wel over zijn uiterste houdbaarheidsdatum heen. Dieptepunt: een lang uitgesponnen epistel over Theofiel Middelkamp; legendarisch wielrenner uit de jaren '30. Hoogtepunt: pas na twaalf nummers ontdekken dat de band in het Duits zingt. Maar Stoichkov op Jovink en de Voederbietels-festival Zwarte Cross, met een kolkende en biersmijtende menigte voor zich, daar zien we wel wat in. The Messerschmitts (ex-Daxls) zijn van een heel ander kaliber. Mooi afgeronde liedjes, strak gespeeld, snerpende stem en een zweem van jaren '80-punkrock: de Messerschmitts hebben hun zaken goed op orde. De Messerschmitts zijn niet de meest geile podiumband, maar wie ervaren is, hoeft geen podiumact te veinzen. Tussen al het grijzeharengeweld hield jonkie Barry – Stiletto – Hofstede goed stand. De set was stabiel en redelijk ingetogen. Het enige dat uitbleef was die ene vonk om dB’s te laten exploderen. De reputatie van de Black Lips gaat sneller dan het afbreken van een hittetegel van de spaceshuttle. De jochies zouden elkaar in de bek pissen, in de zaal schijten en de halve club afzuigen in het toilet. Een blik op die schattige knulletjes is genoeg om beter te weten: Moddervet Beatleshaar op het ongerimpelde voorhoofd geplakt, gescheurde strakzittende jeans en grote pubervoeten. The Black Lips zijn als nozems in de vriezer gezet en veertig jaar later ontdooid, als bastaardkinderen van het huwelijk tussen Ringo Starr en Iggy Pop. Sixties beat wordt zelden nog met zoveel overtuiging en energie gebracht. Loepzuivere lalala’s weerklinken over een gonzend geluid. En wie in zo'n set ook nog een Billy Childish- cover speelt, kan helemaal niets meer fout doen. The Black Lips, The Messerschmitts en Stoichkov Gezien: donderdag 1 september 2005, dB's, Utrecht