Iets meer dan een jaar geleden stond Jascha van Roij in de regionale voorronde van de grote prijs van Nederland voor singer-songwriters. Hij won destijds de publieksprijs, een prijs die men over het algemeen wint als er een leger fans opgetrommeld wordt. Als winnaar van deze prijs bemachtigde je een voorprogramma in EKKO. Dat Jascha van deze gelegenheid gebruik wilde maken werd meteen duidelijk. Een heuse video-crew plus 2 fotograven zouden deze avond geheel in stijl vastleggen. Jascha leek soms uit het oog te verliezen dat hij het voorprogramma was. Zittend op een kruk voor een rood velours gordijn presenteerde Jascha een set vol oude en nieuwe nummers afgewisseld door een geheel op eigen wijze gebracht arrow-classic rockklassieker. De presentatie was dik in orde, de nummers van Jascha lieten het daarentegen enorm afweten. Uitgekauwde akkoordenschema’s met een veel te sterk aangezette stem. Toen MTV midden jaren '90 stopte met het programma MTV Unplugged leken mensen verlost te zijn van dit soort pseudo-dramatiek. Dat MTV er toen goed aandeed niet elke grunge-band meer de gelegenheid te geven hun visie op existentiële thematiek te geven is een beslissing die nog steeds door het publiek gedeeld wordt. De zaal stroomde pijnlijk leeg, hopelijk lukt het Jascha en zijn video-crew om deze leegloop van de zaal op video niet naar voren te laten komen. Maria Taylor heeft in het verleden een aardige fanschare opgebouwd als helft van het duo Azure Ray. Naast Orenda Fink heeft ook Taylor dit jaar een solo-plaat uitgebracht. In Nederland lijkt de plaat van Taylor het meeste succes te hebben. De zoete muziek leverde haar een optreden op het fameuze Crossing Border op en regelmatige airplay op radio 2. Het werk van deze schone vrouw afkomstig uit de Saddle-Creek stal is duidelijk beïnvloed door Carole King, Mazzy Star en Nina Simone. Akoestische folk-liedjes met vleugjes elektronica. Live blijft het erg dromerig en neigt het naar achtergrondmuziek met een enkele uitbarsting. De band creëert echter prachtige klanken die voor de diepgang zorgen. De breekbare en vrij eenzijdige stem van Taylor blijft overeind mede dankzij de accenten van de gitarist. Helaas wordt de elektronische kant van de plaat live niet belicht waardoor de dimensionaliteit van de plaat niet naar voren komt. Net als bij de muziek van Azure Ray lijkt Taylor solo beter tot haar recht te komen in een huiskamersetting. Het publiek was gelukkig beschaafd genoeg om tijdens de show stil te blijven. Maria Taylor & Jascha Gezien: EKKO, zondag 20 november 2005.