Utrecht is weer uitgespeeld

Glenister, Vladimir en SallySkunk spelen finale in EKKO

Nils Breunese, ,

Het seizoen is weer voorbij: de Utrecht Speelt Uit-karavaan is wederom neergestreken in thuishonk Utrecht. In het gezellige, maar helaas niet afgeladen EKKO-stadion verzorgen de jonge honden van Glenister en Vladimir, samen met competitie-slotstuk SallySkunk, op prettige wijze het programma.

Glenister, Vladimir en SallySkunk spelen finale in EKKO

Afgelopen september startte op initiatief van GUN Magazine de eerste editie van Utrecht Speelt Uit: diverse Utrechtse bands werden als 'ambassadeurs' het land door gestuurd om met elkaar de Utrechtse gitaarscene te promoten. Dit voorjaar ging een nieuw team van Utrechtse bands op pad, en wederom werd er afgesloten met een wedstrijd in thuisstadion EKKO. Glenister, een band die pas kort bezig is, staat tot eigen verbazing al voor de derde keer binnen een jaar op het EKKO-podium. De band is in korte tijd flink gegroeid, onder meer door de toevoeging van toetsenist Jelte Heringa. De Glenister-sound is nog steeds die van een rauwe rock ’n’ roll-band, het geluid is echter voller dan voorheen, en dat is eigenlijk alleen maar prettig. De heren spelen in hoog tempo een overtuigende set. Alleen lijkt het publiek nog een beetje wakker te moeten worden. In de tweede helft spelen de jongemannen van Vladimir de hoofdrol. En hoewel Vladimir absoluut niet de energie en het tempo van Glenister evenaart, lijkt het publiek nu toch langzaam de ogen te openen. Onlangs presenteerde Vladimir op hetzelfde podium voor een stampvolle zaal zijn debuutalbum ‘The Notion Express’, vanavond speelt de band een soortgelijke set. Alleen ontbreekt dit keer de blazerssectie, die, zo deelt zanger Sander van der Linden mee, al op vakantie is. Gelukkig blijven de songs ook zonder blazers stevig overeind. De kracht van Vladimir zit in de manier waarop de bandleden zichzelf in bedwang houden. De songstructuren doen vaak denken aan lang uitgesponnen stukken van postrockers, maar tot obligate geluidserupties en eindeloos herhalende themaatjes komt het eigenlijk nooit. Dat voorkomt echter niet dat de band af en toe de kopjes aan het knikken krijgt, en er uiteindelijk toch nog even goed gerockt wordt. Voor de liefhebbers van een stevige dosis creatief rockende popmuziek treedt tenslotte het trio SallySkunk aan. De band bracht zijn eerste demo al in 1997 uit, maar diverse EP’s verder moet het er na de zomer dan écht van gaan komen: het eerste SallySkunk-album. Voor het live uitvoeren van de nieuwe nummers zijn de heren op zoek naar een vierde man, voor synthesizer en zangondersteuning. De huidige drum-bas-gitaar bezetting doet het echter ook nog prima, maar wie de wat aangekledere cd-opnames heeft gehoord weet dat er nog meer in zit. Wel heeft zanger/gitarist Dries Twijnstra een Rhodes-piano op de kop getikt, die hij ook nog eventjes bespeelt. Het rustige pianonummer ‘Bonjour’ wordt echter een beetje gehaast afgewerkt: de song vraagt eerder om de klassieke pianobehandeling zoals die te horen is op de ‘Go Faster, Daddy!’-EP (2002). Aan de andere kant krijgen de mannen EKKO wel stil tijdens een lekker lange versie van ‘Blue Note’, om vervolgens prachtig op te bouwen tot een gigantische climax. Of SallySkunk inderdaad hét best bewaarde popgeheim van Nederland is moet nog blijken, als de plaat uit is en de band aangevuld tot een viertal. Maar een mooi slot voor de Utrecht Speelt Uit-tour was het trio zeker. Tot volgend seizoen! Utrecht Speelt Uit Met Glenister, Vladimir en SallySkunk Gezien: EKKO, woensdag 29 juni 2005