Ze deden al wat try-outs om aan het podium te wennen, bij wijze van live-repetitie. Zo kon het publiek vast proeven van The Preachers. Tijdens koniginnenacht in dB’s bleek het dit jaar geformeerde trio al prima op smaak. Drie ervaren Utrechtse muzikanten serveerden een opwindend mengsel van rockabilly, blues, en surf met vooral heel veel rock ‘n’ roll-gevoel. De groep staat volgende week op Oerol en morgen op Geinbeat.
In dB’s klonk de band al behoorlijk ingespeeld en voor een betrekkelijk nieuwe groep droop er opvallend veel ervaring vanaf. 3VOOR12/Utrecht ging op zoek naar het verhaal achter The Preachers. Gitarist Jacko de Jonge verschaft uitleg in een weelderig anti-kraakpand aan de Utrechtse Maliebaan.
De Jonge steekt zijn bewondering voor drummer Ronald Oor (ex-Diesel en I’ve Got The Bullets) niet onder enig zitmeubilair. ‘’Ronald is qua verleden een soort monument in Nederland. Hij drumde onder meer met Jan Akkerman, Eelco Gelling en Magic Frankie en nog altijd met de overgebleven leden van Morphine. Hij speelt in twaalf andere bands en daar zijn wij er één van.’’
Repetities of optredens plannen met The Preachers is dan ook niet eenvoudig. ‘’Dat is heel lastig, ja. Maar we vinden het helemaal te gek. Ik droom m’n hele leven al van zo’n combinatie. Een van de beste drummers van Nederland, die met ons rock ‘n’ roll komt doen. Daardoor hoeven we ook niet veel te repeteren. We kunnen eigenlijk zo op het podium stappen.’’
Zanger-bassist Robert Adriaansen kent De Jonge nog uit de bluesy rockabillyband The Vibrotones, waarin ze vijf jaar samenspeelden. ‘’We speelden echt honderd keer per jaar, op al die bluesfestivals en vooral in het zalencircuit. Dat was een droom om te doen, maar op een gegeven moment heb je dat gedaan, en twee keer en drie keer gedaan. Ik ben ermee gestopt omdat het teveel op echt werk ging lijken.’’
Adriaansen richtte vrijwel direct na The Vibrotones het smerige garagerock ‘n’ roll-outfit The Riots op. ‘’Robbie moest wel, die moet gewoon z’n energie kwijt. Ik heb echte reizen gemaakt en een hoop andere dingen gedaan.’’ De Jonge hield zich met filmmuziek bezig (o.a. voor Phileine Zegt Sorry) en speelde z’n partijtjes in meer pop-georiënteerde bandjes.
Sinds september vorig jaar bestaan The Riots echter niet meer en bij De Jonge ging het ook weer kriebelen. ‘’Robbie kwam vrij en ik had wel weer zin om in de oefenruimte kabaal te maken. ‘Geen gelul, maar beuken’, en dan moet je Robbie bellen.’’
Tien meter voorbij z’n riante optrekje hoorde de gitarist uit een open raam puik drumwerk. Hij belde aan en herkende de man die opendeed meteen. ‘’Toen gingen we vrijblijvend de oefenruimte in. Ronald had weinig tijd. Maar we vonden het alle drie zo leuk, dat we er wat mee moesten doen. Na twee keer repeteren, hebben we een demo in de Bunt-studio opgenomen.’’
Over die demo is het trio niet meer zo tevreden. ‘’Er is al veel veranderd. De demo was vrij ‘clean’ ingespeeld en dan is de kloof naar Robert te groot. Ronald heeft een veel ranziger drumstel gekocht, ik een versterker erbij en zo hebben we het qua rauwheid iets meer op Roberts vocalen afgestemd. Robert is een rock ‘n’ roll-animal en dat moeten we vooral zo laten.’’
Dus komt iemand dinsdag in EKKO, als The Preachers openen voor The Dirtbombs, live-opnames maken. ‘’We maken eigenlijk vooral live-muziek. Daar moet je niet thuis naar luisteren, maar naar kijken en het vooral ondergaan. Dáár ligt onze kracht. We zijn een live-band en geen studio-, of radioband.’’
Qua podium-act heeft de band in ieder geval de wind in de zeilen met de hyperenergieke voorman. ‘’We weten dat het met de podiumpersoonlijkheid van Robert wel staat. Hij bluft erg, maar komt er wel mee weg. Dat is het leuke aan deze band: het is een mengelmoes van pure kwaliteit en echt entertainment.’’
Het is ook de, volgens De Jonge voor Nederland vrij unieke, mix van stijlen die The Preachers live zo de moeite waard maakt. ‘’Het is geen rock ‘n’ roll, geen blues, geen rockabilly en het is ook weer geen surfband. Er zitten heel veel dingen in, maar we zijn gewoon The Preachers. We gaan vijftien nummers spelen en ik denk dat ze alle vijftien verschillend zijn.’’
Ook aan ‘image’ is gedacht. Via de site is al vanaf dag 1 merchandise beschikbaar en Jacko, Ronald en Robert gaan inmiddels als respectievelijk Brother Jake, Father Ron en Brother P door het leven. ‘’Imago vind ik ook heel belangrijk. Ik heb net als Robert in de reclame gezeten. We treden ook in pakken van mij op. Hoewel het mij niet boeit of een band in pak of onderbroek speelt, weet ik dat het veel mensen wel interesseert.’’
Aan een foutloze uitvoering hecht het trio minder waarde. ‘’We maken liever fouten en dat het entertainment goed is, dan dat we foutloos spelen en alleen op spelen gericht zijn. We hebben wel heel hard gewerkt aan alle beginnetjes en eindjes en ik denk dat daartussen muzikaal ontzettend veel gebeurt. Maar nootjes zijn niet zo belangrijk voor ons en slippertjes vooral welkom.’’
The Preachers spelen zondag 12 juni om 17.15 uur op Geinbeat, Nieuwegein, openen dinsdag 14 juni vanaf 20.45 uur voor The Dirtbombs in EKKO en staan ook op Oerol, Terschelling: op vrijdag 17 juni vanaf 23.30 uur met The Stillettos in Bar Dancing Braskoer.
‘The Preachers moet je live ondergaan’
Morgen op Geinbeat: ‘Nieuwe’ Utrechtse band bulkt van ervaring
Middels try-outs kon het publiek vast proeven van The Preachers en in dB’s bleek het nieuwe trio al prima op smaak. Drie ervaren Utrechtse muzikanten serveerden een opwindend mengsel van rockabilly, blues en surf met heel veel rock ‘n’ roll-gevoel. ‘’Wij zijn een live-band, geen radioband.’’