Open Hand is samen met A Perfect Circle en Isis genomineerd voor een 'Best Hard Rock' award door het tijdschrift LA Weekly. In de Verenigde Staten heeft de band al een dusdanige status dat ze de strijd aangaan met deze gevestigde namen. Het label van Open Hand lijkt veel vertrouwen in de band te hebben. Ze worden meteen neergezet in zalen als De Helling en de Melkweg. Dat de band in Nederland nog niet de gewenste status blijkt te hebben, is duidelijk af te lezen aan de bezoekersaantallen. Voordat Open Hand kon laten zien waarom hun website www.openhandrocks.com genoemd is, was het de beurt aan het meegereisde These Arms Are Snakes. Een band die in Nederland ook nog niet veel naamsbekendheid geniet, maar wel van toonaangevende internationale muzieksites positieve recensies ontvangt. Het geluid van deze band bevindt zich ergens in een grijs gebied tussen stoner en emo. Logge riffs die over het publiek heen denderden, afgewisseld met psychedelische rustmomenten. Dat het allemaal niet altijd even strak was en soms zelfs ronduit rommelig te noemen, werd helemaal goed gemaakt door het enthousiasme van de zanger. Enige geestverruimende middelen in de bloedbanen van de zanger zouden een hoop verklaren. Zijn moves waren allen geleend van bekende podium ADHD-ers zoals Iggy Pop, Mick Jagger en Cedric Bixler. Een weinig originele set van moves maar een o zo perfecte uitvoering. Naast deze gymnastische uitspattingen werd er ook gezongen, gegromd en longen uit het lijf gekrijst. De microfoon en diens kabel werden ook gebruikt als bondage en meerdere malen volledig oraal ingebracht. Al met al een potje stevig rock ’n' rollen. Hoofdact Open Hand gaat de rocksensatie van dit jaar worden als we het label moeten geloven. Uit het verleden is gebleken dat een band dan aan een aantal criteria moet voldoen. 1.Charisma/Uitstraling Uit de kronieken der rockgeschiedenis is gebleken dat uitstraling en charisma belangrijke eigenschappen zijn voor een rockband. Zangers en gitaristen scoren meestal het hoogst op deze eigenschappen. Goede voorbeelden zijn de broertjes Gallagher in Oasis, Axl Rose en Slash in Guns 'n Roses, Freddie Mercury en Brian May in Queen. Wanneer ik Justin Isham en Sean Woods van Open Hand de volgende dag op straat tegen zou komen betwijfel ik of ik ze zou herkennen. Op dit criterium scoort de band dus beneden gemiddeld. 2.Een strakke ritmetandem Ook bij dit criterium leert het verleden ons dat het onmisbaar is. Een straffe drummer en bassist vormen vaak de spil van de band. Bands als Led Zeppelin, The Who en Nirvana hadden dit goed voor elkaar. Op dit criterium scoort de band ruim gemiddeld, een strakke maar weinig onderscheidende ritmesectie doet dienst in Open Hand. Waar Soundgarden ook experimenteert met afwijkende maatsoorten, houdt de drummer van vanavond het voor het gemak maar bij de standaard 4/4 maatsoort. Nu hoeft dat geen probleem te zijn als de nummers erom vragen. Het verzandt bij Open Hand echter snel in simpel afwisselen tussen rustig couplet en stevig refrein. 3.De 'Kraker'. Dat ene nummer, dat je wel drie keer wil horen tijdens een concert. Het nummer dat luidkeels meegezongen wordt. Waarvan het refrein nog dagen in je hoofd blijft hangen. Het geluid van Open Hand doet op momenten sterk denken aan Nickelback. Het verschil tussen Nickelback en Open Hand is 'dat ene nummer'. Een onderscheidende songstructuur is nergens te bekennen, noch een pakkende melodielijn. 4. Ballen Het mannelijke hormoon testosteron is ook een belangrijk bestandsdeel van rock. 'Rock met Ballen' is dan ook een vaak gehanteerde uitspraak. Dit hormoon zorgt ervoor dat een band nog wel eens ontspoort, onstage en/of backstage. De bandleden van Open Hand werkten netjes hun set af en ruimden knullig zelf hun apparatuur op. Ze speelden op verzoek van het publiek nog een toegift, en gaven eerlijk toe vereerd te zijn een toegift te mogen spelen. Er heerste geen spanning tussen bandleden, er vloeide weinig bloed, zweet en tranen. Bij een gebroken snaar verwisselde de zanger rustig zijn snaar. Een roadie die bliksemsnel een reservegitaar aanreikte was nergens te bekennen. Al met al bleef de testosteronspiegel beneden peil. Zo zijn er nog een groot aantal criteria samenhangend met het fenomeen rock 'n' roll. En natuurlijk zijn deze criteria allen zeer subjectief, al hebben ze stuk voor stuk de tand des tijds doorstaan. Bands die voldoen aan deze criteria zullen vaak ook hun plekje in de kronieken der rock 'n' roll behouden. Open Hand mag dan ook voorlopig slechts hopen op een vermelding in de bijlage 'strakke ritmetandems'. Open Hand & These Arms Are Snakes Gezien: Tivoli de Helling, zondag 12 juni 2005