Veel moois voor weinig oren bij Utrecht Speelt Uit

Thuiswedstrijd trekt weinig publiek naar EKKO

Tekst: Hein Bosman / Fotografie: Anna van Kooij, ,

Utrecht Speelt Uit in EKKO, maar het publiek bleef thuis. Op het drukste moment staan er ongeveer dertig mensen naar de acts te kijken. Het is zonde dat een prijzenswaardig project zo weinig bezoekers trekt. De artiesten hadden immers veel moois te bieden.

Thuiswedstrijd trekt weinig publiek naar EKKO

Lucy in the Sky with Diamonds wordt abrupt afgebroken, en dat een paar uur voor de 25e verjaardag van John Lennon's dood. In EKKO klinkt iets na half negen ‘s avonds de prachtige stem van Stefan ’t Hooft (Walker Diver) door het café. Tijd om de zaal in te gaan. Een zaal die angstvallig leeg blijkt te zijn. Stefan speelt, samen met drie andere acts, in het kader van Utrecht Speelt Uit (maar dan thuis). Hij verdient meer publiek dan de twintig man die voor hem staan. Alhoewel hij zijn setlist is vergeten, zit zijn optreden qua opbouw goed in elkaar. Dat geldt ook voor zijn stem en de kwaliteit van de songs. Het is jammer dat zijn gitaar in een van de eerste songs af en toe uitvalt. Echt zorgen hoeft hij zich hier niet over te maken. Daar de zaal praktisch leeg is valt het weinigen op. Op het best bezochte moment van de avond, staan er ongeveer dertig mensen naar de acts te kijken. Veel van hen zijn leden van andere bands of waren beroepshalve in EKKO aanwezig. Zonde dat een prijzenswaardig project als Utrecht Speelt Uit zo weinig bezoekers trekt. En dat terwijl de start vorig jaar nog zo succesvol was. Dat de programmaposter van EKKO meldt dat de avond op 0 december plaatsvindt, helpt ook niet in de strijd om meer publiek te trekken. Pien Feith mag als tweede aantreden, niet solo op de akoestische gitaar, maar met een band achter zich. Na wat hinderlijk getreuzel met het stemmen, opent ze met een rustige song die rommelig wordt gebracht. Gelukkig revancheert ze zich daarna met het sterke ‘Silvery Slides’, dat ze beter als opener had kunnen spelen. Vanaf dat moment is er op de muziek weinig aan te merken. Ze zingt emotioneel en intens en vooral gitarist Melvin Wevers toont met sfeervol spel zijn toegevoegde waarde. Intens en emotioneel is ook Aestrid's voorman Bo Menning, die solo optreedt en voor het hoogtepunt van de avond zorgt. Zijn stem doet denken aan Placebo, maar dan zonder de irritatiefactor. Vier songs propt hij in het half uur dat hem gegeven is en Fort Lost is de topper. Afsluiter en hoofdact van de avond is Try Drowning. De energieke band speelde kort geleden voor achthonderd man in De Melkweg in Amsterdam. Juist bij hun optreden raakt de zaal nog leger. Het publiek wordt uitgedund tot een man of vijftien. De muziek en rust in het café schijnt aantrekkelijker te zijn voor veel van de artiesten die al op het podium hebben gestaan. De leadgitarist van Try Drowning krijgt de hele set zijn geluid niet op orde. Ook de geluidsman krijgt hem niet boven de ‘brei van het drumstel’ uit. De show lijdt er echter niet al te zeer onder en de gloednieuwe song ‘Sturm der Liebe’ (werktitel) is erg sterk. De avond is even hoopgevend als troosteloos; veel moois voor weinig oren. Utrecht Speelt Uit met Try Drowning, Aestrid 1.1, Pien Feith Band en Stefan 't Hooft Gezien: EKKO, woensdag 7 december 2005