Monads is een Amersfoortse band die is ontstaan uit de krachtenbundeling van de experimentele band Cora met singer-songwriter Peter Kruse. Het album ‘This Moment’ telt elf composities die redelijk stijlvast zijn. Experimenteel is het echter niet: De muziek die Monads speelt doet bij vlagen denken aan Pink Floyd en de Nits. ‘Hard on me’ en ‘Shape’ zijn de liedjes van het album die er positief uitspringen. Deze nummers hebben een redelijk spannende en spontane sfeer. Bij de rest van de liedjes ontstaat het gevoel dat er ergens in het opame- of mixproces iets fout is gegaan. De instrumenten klinken niet puur. De zanger trekt alle registers open, maar de luisteraar wordt niet warm of koud van zijn zangkwaliteit. Op de belangrijke momenten is de zang niet zuiver en zit er te veel galm op. Dat luistert niet fijn: alsof je eerst met een koevoet door de galmmuur moet breken om toch nog iets van de nummers op te pikken. Bij verdere beluistering valt nog meer op dat de muziek niet spontaan klinkt, alsof telkens pas de veertiende take goed genoeg werd bevonden. En dan is de spontaniteit er al lang uitgespeeld en -gezongen. Verder zijn de nummers ook nog eens te lang. Al met al klinkt dit album te gemaakt. Zonde, want er zitten af en toe leuke ideeën in de nummers, zoals in het iets meer experimentele ‘Wake up’ en ‘Spellbound’. Jammer dat niet alle instrumenten hier even strak in het ritme blijven. Het blijft dan ook een vreemd geval, dit ‘This Moment’-album. Muzikanten die hun instrument beheersen en creatieve ideeën hebben, maar wat betreft de zang, de arrangementen en het in de maat spelen de plank helaas misslaan.