Zaterdagmiddag, 15.00 uur. Terwijl de één nog uitrust van de dansavond op de openingsdag en de ander wacht tot de zon onder gaat, zijn een aantal fanatiekelingen al naar de Helling gekomen waar Chillburn de zaterdag aftrapt. Namens 3VOOR12/Utrecht zijn scribent Bas Verbeek en fotografen Martijn Zuidweg en Tim van Veen ook van de partij. Tamtrum, The Birthday Massacre, Gothminister en Sonata Arctica zullen volgen en elkaar in stijl afwisselen. Dansen of rocken, maar altijd in het zwart. Opener Chillburn trekt nog niet veel publiek en degenen die gekomen zijn, zijn nog niet te porren voor beweging op de dansvloer. Dat zou ook kunnen komen doordat de Tilburgse band kampt met geluidsproblemen en, omdat de band zich daaraan ergert, een tekort aan overtuigingskracht. Zo missen er samples en overstemmen instrumenten de zang. Toch horen we hier een band met sterke nummers in het verlengde van de stijl van Nine Inch Nails. Scherpe gitaarriffs, opzwepende zangpartijen, stuwende drums en elektronische geluiden om het geluid vol te maken. Voorproefjes van het nieuwe album laten horen dat de band nog steeds weet hoe pakkende industriële rocksongs te schrijven. Het zou niet onterecht zijn als dat eindelijk eens wat meer bekendheid oplevert. Ook Tamtrum heeft last van de moderne techniek. Het trio, twee elektronicamannen en een zanger, begint een half uur te laat, maar dan lijkt het geluid in orde te zijn. Hun noisy cybergothic onderscheidt zich niet door zang en beats, maar dansbaar is het wel en daar wordt in de steeds drukker wordende zaal gretig gebruik van gemaakt. Het trio heeft wel zin in een concert; ze maken wat moordende bewegingen en zwart bloed vloeit over de blote bast. Maar dat is natuurlijk niks bijzonders meer voor dit publiek, dus laat een van de Fransozen zijn broek zakken zodat hij in zijn blote piemel op het podium staat. Muzikaal blijft het erg gemiddeld en de geluidsmannen schamen zich dan ook niet om het concert even later af te kappen door de schuiven omlaag te duwen, omdat de band te laat begonnen was. The Birthday Massacre is something completely different. Deze Amerikanen zien eruit als een kruising tussen emorockers en gothpunks, maar laten industrieel getinte gothmetal met vrouwenstem horen. De band speelt een professioneel concert met een prima geluid en sterke songs. Deze alternatieve versie van Within Temptation toont ook originaliteit met bijvoorbeeld cybergothic-tussendoortjes en een vol symfonisch geluid bovenop moderne beats. Originaliteit en kwaliteit betekent helaas niet vanzelf dat er ook afwisseling is. Er treedt wat verveling op en het publiek is zeker niet uitzinnig te noemen. Een minpuntje in een verder strak optreden. Uit Noorwegen komt Gothminister. Het land staat ook bekend om zijn lugubere black metal en uit die scene lijkt deze band wat inspiratie te hebben geput, de corpsepaint bijvoorbeeld. De industriële kerkhofrock (White Zombie meets Type O Negative) heeft een uitgedoste begrafenisondernemer als frontman die zichzelf groot maakt op zijn keukentrapje (aangekleed met doek, anders zie je dat het een keukentrapje is). Het heeft effect, want het maakt de show net even wat theatraler, en dat past wel bij deze spooky, maar groovende muziek. Gotisch en symfonisch meeslepend, flink rockend, of kil beukend: Gothminister doet het overtuigend en in stijl. Anderhalf uur later verandert de gothic Hell-ing in een metalzaal. Sonata Arctica komt laten zien dat Scandinavië behalve in black metal ook uitblinkt in powermetal. De zaal staat vol metalfans die enthousiast meeklappen en hun keel opzetten bij de melodieën van de band. De fantasierijke metal geeft ook plezier met veel verbazingwekkende gitaarsolo’s en virtuoos toetsenwerk (de eerste metalband uit Finland die niet virtuoos is moet nog opgericht worden). De muzikanten scheuren enthousiast door het optreden, dat dan voor je het weet voorbij is, net als deze tweede festivaldag in De Helling.