Stilettos bestendigen onverwoestbare live-reputatie in dB’s

Ook materiaal tweede plaat slaat in als een granaat

Andre Kamphuis, ,

Door jaren achtereen te schaven aan hun geheel eigen mix van rock ‘n' roll en punk zijn de Utrechtse Stilettos op een steeds hoger plan beland. Tijdens de presentatie van hun tweede volwaardige langspeelplaat 'Making history by repeating it' was een band te zien die niet onderdoet voor de top in het genre. Instrumentbeheersing, podiumpresentatie en kwaliteit van de songs zijn perfect in balans.

Ook materiaal tweede plaat slaat in als een granaat

Het lijkt eeuwen geleden dat The Stilettos begonnen met het veroveren van de regio Zwolle, het publiek van plaatselijke jeugdhonken en motorclubs in verbijstering achterlatend. Zo’n granaatinslag van primitieve rock ‘n' roll had men sinds The Stooges of The Oblivians niet meer gezien, zeker niet in die contreien. Na hun verhuizing naar Utrecht begon de bal pas echt te rollen. Tussen de vele optredens door, onder meer tijdens een uitgebreide Duitse tournee, vonden de mannen tijd om een batterij singles en 12-inches en het album '12 Cuts' uit te brengen. Nu is er Making History By Repeating It, de langverwachte tweede. Uiteraard vindt u binnenkort een recensie op deze site. Gisteren vond de presentatie plaats in oefenruimtecomplex annex undergroundpodium dB’s. Stardumb Records, het nieuwe label van The Stilettos waarop ook de Groovie Ghoulies en The Apers hun werk uitbrengen, greep de gelegenheid aan om tegelijk twee andere bands uit haar stal voor het voetlicht te brengen. Voor een publiek van een man of vijftig trapte Low Point Drains af, een duo met gitaar en drums. Mr. Point en Mr. Drain brachten een zeer strakke set gevuld met harde, gemene rock ‘n' roll, blues en punk. Hoewel er al veel bands actief zijn met dergelijk stampwerk mogen we stellen dat deze gasten over een voorsprong beschikken door hun behoorlijk virtuoze spel, waarin de invloed van jazzpunk-grootmeesters Nomeansno zich doet voelen. Ook de inzet waarmee de nummers worden afgeschoten geeft deze band een streepje voor: verscholen achter een worstelmasker begeeft de zanger/gitarist zich in het publiek, waarbij hij herhaaldelijk op de vloer belandt. Dat het publiek niet meteen meedoet met zijn “Yeah!”-kreten interesseert hem geen barst, en zo hoort het. Vervolgens mochten The No-Goods uit Meppel aantreden. Deze jongens tappen uit een heel ander vaatje. In weerwil van hun bandnaam lijken het jongens die heel lief zijn voor hun moeder en zo klinken ze ook. Een serie gevoelige sixties-beatnummertjes wordt enigszins schuchter afgedraaid. De muziek ligt in het stramien van de bandjes die je op de 'Nuggets'-verzamelcd’s kunt horen, of dat van de recenter actieve Perverts. Na Golden Earring-cover That Day komen de heren aan het eind van het optreden enigszins los. In het vervolg graag meer alcohol innemen alvorens het podium te betreden, luidt het consult. Al voor The Stilettos beginnen is overduidelijk voor wie het publiek gekomen is. Het is inmiddels lekker druk met een dikke honderd bezoekers in de zaal. Wanneer de eerste snoeiharde akkoorden klinken, de drummer beukend inzet en frontman Ned Harris zijn blote torso toont ontstaat subiet een spontane pogo. Op de van hem bekende wijze schreeuwt en smeekt Harris zijn teksten, rondparaderend als een geile haan. Af en toe bedient hij zich van tamboerijn en mondharmonica. Gitarist Drs. Hook ragt superstrak zijn snerpende akkoorden de zaal in, terwijl drummer Rockstar Barry zijn staccato roffels afvuurt. Tussen de nummers door wordt vrijwel geen adempauze genomen. Het nieuwe repertoire is op het eerste gehoor even sterk als het oude werk, maar meer gestructureerd en volwassen. Waar het de concurrentie nog al eens ontbreekt aan herkenbare songs komen The Stilettos met pakkende, meezingbare refreinen. Het publiek reageert uitzinnig en dwingt de band uiteindelijk tot twee toegiften, ondanks het feit dat ze eigenlijk al leeg gespeeld zijn. Grote voorbeelden The Stooges worden nog geëerd met een geheel eigen versie van 'I wanna be your dog' en dan is het echt mooi geweest, letterlijk en figuurlijk. The Stilettos zijn allang niet meer een van Utrechts beste bands, maar op zijn minst een van Nederlands beste. De Amsterdamse Skidmarks mogen wel oppassen, anders kunnen ze niet eens meer in de schaduw van de Utrechters staan. Hopelijk kunnen The Stilettos via Stardumb Records hun vleugels wat meer in het buitenland uitslaan: ze zijn er klaar voor. Maar eerst gaan ze hun nieuwe cd nogmaals presenteren in Nighttown, Rotterdam op 25 september met 69 Charger en The Freckles. Vervolgens gaan ze voor Rock 'n Rolla Outta Controlla, een lange Nederlandse tournee met 69 Charger, Wiseguy, Black Rodeo en Lullabelles. Die kontschoppende tour voert ze ook weer langs Utrecht (EKKO op donderdag 14 oktober) en op vrijdag 5 november naar De Peppel in Zeist. The Stilettos, The No-Goods & Low Point Drains. Gezien: dB's, vrijdag 17 september 2004