Ingmar Griffioen: 1. Reigning Sound – Too Much Guitar Misleidende titel, maar wellicht geeft het de intentie weer van Greg Cartwright om het wat rustiger aan te pakken, dan we uit zijn Oblivians-tijd gewend zijn. Reigning Sound biedt rock ‘n’ roll in optima forma die eerder doet denken aan de glorietijd van de vroege Stones dan het basloze garagetrio. Koortjes, melodietjes, die doorleefde stem, hard, zacht; alles klopt en zorgt voor een trefzekere feelgood rock ‘n’ roll-plaat. 2. Rock ‘n Rolla Outta Controlla Stilzitten is geen optie bij deze veelbelovende en veelzeggend getitelde bundeling van het betere Nederlandse garagepunk ‘n’ roll-werk. Naast onze Utrechtse trots The Stilettos, contribueren ook 69 Charger (!!), Wiseguy, Black Rodeo en the Lullabelles drie nummers aan deze must-have. Nu te beluisteren op de landelijke 3VOOR12 in de luisterpaal en binnenkort bij u in de buurt. Liefhebbers opgelet: Rock ‘n Rolla Outta Controlla komt naar u toe dit najaar: EKKO is op donderdag 14 oktober aan de beurt en op vrijdag 5 november wacht De Peppel in Zeist. 3. Daft Punk – Alive 1997 Niet te geloven dat Daft Punk me vroeger niet bijzonder kon boeien. Deze live-set van drie kwartier biedt uitermate opzwepende, overstuurde freaky techno, die gewoonweg niet gedateerd kan gaan klinken. Of zoals een vriend het verwoordde: ,,Ik wil best 10 euro voor een club betalen, als de dj deze cd maar helemaal draait.’’ Juist, en daarbij z'n smoel houdt uiteraard. 4. Smashing Pumpkins – Siamese Dream Je voelt je wel even oud als je wekkerradio afgaat en Smashing Pumpkins blijkt opeens Arrow Classic Rock-fähig, maar lekker is het wel. De albums Gish, Pisces Iscariot en Mellon Collie and the Infinite Sadness zijn ook zeker niet te versmaden, maar zo verslavend als de eerste vier nummers op deze – vooruit – klassieker vind je ze maar zelden. 5. Utrecht Speelt Uit! sampler volume 1 Gratis voorproefje op het Utrechtse antwoord op de lollapalooza-karavaan. Dertien deelnemers, plus Polgate en Eleven, leverden pareltjes voor deze collectie. En dat levert toch wel een fijne dwarsdoorsnede van de Utrechtse gitaarmuziek op. Tuurlijk is het een gemis dat Gem (die hebben het inderdaad niet meer nodig) en grovere Utrechtse gitaargoden als The Stilettos niet vertegenwoordigd zijn. En dat opzichtige negeren van de ruigere gitaarexponenten snap ik niet. Maar het blijft een prachtinitiatief, dus kom woensdag naar EKKO om Met Tuiten, Aestrid en Little Sweet Lilly te zien aftrappen. Andre van Kats: 1. The Bees - Free The Bees: Om het gevoel van de zomer nog even vast te houden. 2. Hope Of The States - The Lost Riots: Omdat de herfst er toch echt aan zit te komen. 3. Saybia - These Are The Days: Debuutalbum The Second You Sleep was wonderschoon en wist ondergetekende in een luisterbeurt of drie te overtuigen. These Are The Days heeft wat meer pit en misschien duurt het daardoor wel wat langer voor het kwartje valt. De schoonheid van enkele nummers op de debuutplaat wordt niet meer gehaald, maar desalniettemin toch erg lekker. 4. Papa Roach - Getting Away With Murder: Nog zo'n band die het niveau van z'n debuutalbum niet weet te evenaren, hoewel Getting Away With Murder nog steeds onmetelijk veel beter is dan z'n voorganger Lovehatetragedy. Jaccoby 'Coby Dick' Shaddix is weer lekker op dreef en lijkt zijn verleden vol narigheid eindelijk een plek te hebben gegeven. Muzikaal gezien echter niets nieuws onder de zon. 5. Popronde 2004: 24 september doet de Popronde Utrecht weer aan (onder meer met Sneakerfreak, Soda P en 2nd Place Driver), dus ter voorbereiding is het alleraardigst om de promo-cd met maarliefst 23 nummers er eens op na te slaan. Hierop zijn onder meer de Utrechtse bands The Yearlings, Illicit, Marike Jager en (semi-Utrechts) Amigos Electricos te beluisteren. Zo lang de voorraad strekt gratis aan te vragen op www.popronde.nl. Sven Schlijper: 1. Nick Cave & The Bad Seeds – Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus Nick is terug, zonder Blixa en dus met een ander geluid. Donker, beklemmend, maar ook groots door het gebruik van een heus gospelkoor. Een bijzonder divers dubbelalbum dat gaat van Madrugada naar Tom Waits. Duister declameert Cave zijn geniale teksten; zwartgallig en scherp. Een meesterwerk. 2. Tom Waits – Real Gone Misschien wel voor het eerst komt Waits met politiek getinte nummers. Misschien ook wel de twee mooiste anti-oorlogsongs die ik ken. Maar ‘Real Gone’ is méér. Een hybride tussen een overstuurde versie van ‘Bone Machine’ en de boerderijstudiosfeer van ‘Mule Variations’. En dan nog eigentijds ook met verrassend hoekige ritmes en human beatbox-werk. Tom Waits op zijn best. 3. Interpol – Antics Donderdag in De Melkweg voor een showcase, in november wacht Paradiso. Chique plek, voor een chique band. ‘Antics’ laat een gegroeid Interpol horen; gevarieerd, tekstueel volwassen en gelaagd. Met hun tweede levert Interpol een groeiplaat af. Met elke draaibeurt wordt ‘Antics’ steeds een klein beetje mooier. 4. Jasper Steverlinck – Songs of Innocence Je kon een speld horen vallen in De Helling bij het magistrale concert van Steverlinck. Thuis wil je dat intense gevoel weer. Gelukkig is er ‘Songs of Innocence’. Helaas zonder Jeff Buckley’s “Forget Her” of die stamper van The Chemical Brothers. Wel met een smaakvolle selectie covers en die hemelse stem. Wat een genot! 5. “Eigen Beheer uit de Utrechtse Ondergrondse” Niet weg te branden uit de cd-speler: korte werkstukjes van ontluikend Utrechts talent. In de stapel vind ik bijvoorbeeld: Roy S., de nieuwe EP van The Fire Harvest en demo’s van The Montecore Resistance ’87. Let op! Daar gaan we vast meer van horen. Klein, maar fijn. Jacinthe Versteeg: 1. MFP Collective – Live-set Supernatural festival Als ik achter mijn computer zit staat de laatste week bijna standaard de live-set van het MFP Collective op Supernatural aan (onder DJ-sets op 3voor12.nl). De mannen van het MFP Collective weten precies die soulvolle en jazzy platen eruit te pikken die blijven boeien – in tegenstelling tot de soms wat gladde en veilige platenkeuze van andere dj’s in dit genre. Een uniek geluid ontstaat door de manier waarop ze die platen vervolgens mixen. In deze set hoor je bijvoorbeeld hiphop-invloeden en de live-klanken van toetsenist Joep Beving. Meer info en links naar andere live-sets kun je vinden op www.mfpcollective.com. 2. McLusky – To Hell With Good Intentions (van het album ‘McLusky Do Dallas’) Sinds ik het nummer ‘To Hell with Good Intentions’ van McLusky heb gehoord krijg ik het niet meer uit mijn hoofd: ‘My love is bigger than your love, We take more drugs than a touring funk band, Sing it!’ Het is een opwindend, hard en sexy nummer, en de Pixies-achtige sound ervan heeft ongetwijfeld te maken met de samenwerking met producer Steve Albini. Het nummer komt van hun album ‘McLusky Do Dallas’ uit 2002, maar inmiddels is er alweer een nieuwe uit: ‘The Difference Between Me and You Is That I’m Not on Fire’. 29 september staan ze in Ekko, maar een wrede speling van het lot heeft er voor gezorgd dat op diezelfde dag Giant Sand speelt in Tivoli. Ik ben er nog niet uit. 3. Sonic Youth - Sonic Nurse Mijn oude helden van Sonic Youth traden een paar weken geleden op in Paradiso, waar ik de dag erna achter moest komen door een geweldige recensie in de Volkskrant. Om mezelf te troosten heb ik de Florence Nightingale onder de pop-albums opgezet: Sonic Nurse. Het album heeft een vertrouwd Sonic Youth-geluid, waarbij de heren en dame Youth besloten hebben het iets rustiger aan te doen met de noise-experimenten. Niet te missen als je een zwak hebt voor Thurston & Co. 4. Lowlands-opnamen van Ali B, Stijn en Felix da Housecat Verder droom ik met de herfst voor de deur nog even weg bij festival-opnames van deze zomer: de 3voor12-sessie van Ali B. op Lowlands, het optreden van Stijn en de dj-set van Felix da Housecat zijn tot nu toe favoriet. Alle genoemde sets kun je vinden op 3voor12.nl. Atze de Vrieze: 1. Teddybears STHLM - Cobra Style Het begint als een vrolijk indie-liedje, met wat corny handclaps. Dan die invallende zang: zou niet misstaan in de nieuwste Jamaicaanse kraker. Cobra Style is een ontzettend pakkend liedje van een stel gekke Zweden. Ze schijnen erg leuk geweest te zijn op Lowlands, dat heb ik helaas gemist. De rest van het album (getiteld Fresh) is ook leuk, maar deze single steekt er met kop en schouders bovenuit. Hij zal me over een maand wel de neus uit komen... 2. Dizzee Rascal - Showtime Zijn debuutalbum knalde er al aardig in, en op zijn nieuwe album Showtime laat Dizzee Rascal zien zijn energie nog niet verspeeld te hebben. Sterke tweede! 3. Alter Ego - Transphormer Ach, het is eigenlijk niet zo mijn genre, maar elke keer dat ik deze plaat opzet vind ik hem fijner. Opener Rocker is wat mij betreft toch wel een van de knallers van het jaar op techno-gebied, en velen zullen dat inmiddels met me eens zijn. Hij is al even uit, maar dat mag de pret niet drukken, toch? 4. Various Artists - Russendisko Collega Bijl schreef er in zijn dagboek op VPRO's 3VOOR12 al eens over, maar die zit dan ook dicht bij het vuur. In Berlijn al enige jaren een fenomeen, in de rest van de wereld is het dat nu zo langzamerhand ook aan het worden: Russendisko. Succes als dansavond gaat vaak gepaard met een verzamel-cd, en naar verluid gingen er van het schijfje in Duitsland al ruim 50.000 exemplaren over de toonbank. Opener The Little Chinese Bells, door Nogu Svelo, was in elk geval voldoende om mijn hart te stelen... 5. Various Artists - Rough Trade Shops: Post Punk vol. 1 Deze verzamelaar kwam halverwege vorig jaar al uit, maar is sinds dien alleen nog maar actueler geworden. Bij Rough Trade Shops verstaan ze de ware kunst van het samenstellen van een compilatie. Altijd verrassend, en van zeer hoge kwaliteit. Zo ook dit werkje, dat bekende en minder bekende, moderne en oude postpunk met elkaar vermengt. Persoonlijke hoogtepunten: Liliput - Die Matrosen, Les Georges Leningrad - Georges Five, Liquid Liquid (helden!) - Groupmegroup en The Flying Lizards - Sex Machine (jazeker!).