De band Vehicle speelt instrumentale rock op hun eerste echte EP ‘The Fire Is Warmer On The Inside’. Het promopraatje op de website van Muze records rept over invloeden van Slint en vergelijkt de band met Explosions in the Sky en Mogwai. Toe maar! In vier nummers laat dit jonge viertal (rond de twintig pas!) horen de fijne kneepjes van het postrocken behoorlijk in de vingers te hebben. Maar dat resulteert nog niet in vier karakteristieke eigen composities. Daarvoor zitten sommige nummers net iets te doorzichtig in elkaar. Openingsstuk ‘Gethsemane’ begint aarzelend, met wel zeer clichématige dynamische overgangen. Je mist als luisteraar een naar de strot grijpende melodie die je bij de les houdt. In het tweede gedeelte van dit nummer wordt het spannender. Een marsritme in de drums stuwt de band op een fijne manier naar het hoogtepunt. Met een prachtige tremolo melodie en de breed uitwaaierende gitaarpartijen komt de band tot een grootse ontknoping. Daarna volgt ‘Silence’, dat niet los wil komen en kopje onder gaat aan de futloze gitaarpartijen, stroperige drums en de voorspelbaarheid van een punkrocksong. Bepaald geen materiaal dat je in vervoering brengt. De compositieformule waarmee Vehicle werkt begint te vervelen. Verdomd, weer die voorspelbare hard/zacht afwisseling en de eruptie aan het einde. Voor de afwisseling wordt die dan wel afgebouwd met het openingsthema. In het derde nummer ‘Twinlings’ zit een sample uit Twin Peaks, de mysterieuze serie die filmmaker David Lynch bij het grote publiek bekend zou maken. Het mystieke verhaal, dat bol stond van droomelementen en onverwachte wendingen, intrigeerde. Het sprankelende en tegelijkertijd dreigende ‘Twinlings’ doet dat ook. Het nummer gaat heel ingetogen van start, met een eenvoudige baspartij, het gekras van de akoestische gitaar en een drummer met bolletjesstokken. Later word je aangenaam verrast door bij de twinkelende boventonen. Melodieus is het wel wat magertjes, maar de gelaagdheid en de samples maken veel goed. Het beste nummer op deze plaat is de afsluiter, 'Zut alors!' De gitaar wordt vervormd met een e-bow, waardoor een klagende melodie met lange tonen meteen de aandacht grijpt. Het geluid kietelt op een aangename wijze je gehoor, is dit zuiver of niet? Het fascineert in ieder geval wel. Langzaam trekt de band je aan de haren de song in. Op dreigende wijze bouwen de muzikanten een brug naar een bombastisch slot. Gedurfde drumpartijen met duizelingwekkende breaks, gitaren als gongslagen, een kathedrale melodiepartij ondersteund door de zangerige e-bow gitaarlijnen. Heerlijk hoe hier het puzzeltje in elkaar valt, dit is Vehicle op zijn best. Postrock met een positieve ondertoon. Jammer dat de band dit niveau niet op de hele plaat etaleert. Dat is nu wellicht nog iets teveel gevraagd van deze jonge muzikanten. In potentie is echter alles aanwezig. Als Vehicle echt in het diepe durft te duiken dan kan dat postrockparels op gaan leveren. Op ‘The Fire Is Warmer On The Inside’ EP mist het viertal vooralsnog de vonk die nodig is om te promoveren tot de eredivisie van het genre. Maar wat in het vat zit, verzuurt niet.