Hoewel het nieuwe Spinvis-album nog even op zich laat wachten, kan niet bepaald gezegd worden dat Erik de Jong stil zit, dezer dagen. Deze zomer duikt hij de studio’s in van de Brusselse concertzaal Ancienne Belgique, om een gastbijdrage te leveren aan het album dat de Belgische elektronica-knutselaar Arne van Peteghem alias Styrofoam gaat maken ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de AB. Andere gastrollen zijn er onder andere voor Bob Mould, Marcus Acher (The Notwist), Ben Gibbard (Death Cab For Cutie) en Bent van Looij (Das Pop). Zelf is De Jong er alvast reuze enthousiast over: “Er doet namelijk ook iemand mee van The American Analogue Set, waar ik enorm fan van ben, dus ik voel me zeer vereerd.” Van Peteghem heeft al een instrumentale track gestuurd, waar hij nu mee aan de slag gaat, dus tot de zomer zijn ze er “e-mailgewijs” aan bezig. De plaat moet eind 2004 verschijnen op het Berlijnse MORR-label (Lali Puna, Styrofoam). Het is niet het enige project waar De Jong bij betrokken is. Eerder dit jaar schreef hij al een monoloog, die werd voorgedragen op het Crosslinx festival in Vredenburg, en verzorgde hij een programma met Han Reiziger op het Festival aan de Werf. In november verschijnt bij Van Nijgh & Ditmar een DVD van het hoorspel dat De Jong maakte over Ferdinand Cheval, waar op het moment filmpjes bij worden gemaakt. “Da’s heel bijzonder, want de soundtrack is er dus al en nu worden de filmpjes erbij gemaakt. Dat gaat van animaties tot Super 8, normale film, van alles. Een beetje in de geest van de eerste Spinvis-clip.” En alsof het allemaal niet genoeg is, heeft hij ook net de titelsong van Medea, de nieuwe tv-serie van Theo van Gogh, gemaakt. “Vijftig seconden muziek. En dat gaat het Metropool Orkest opnemen. Drie uur in de studio voor vijftig seconden muziek (lacht).” De Jong is een liefhebber van projecten. “Al die projectjes, dat is omdat ik nou eenmaal in essentie alleen werk. Ik heb het Spinvis Orkest, natuurlijk, maar dat is alleen voor live. Opnemen doe ik in mijn eentje. Om dan toch niet te vereenzamen en helemaal autistisch te worden, doe ik dit soort projectjes. Natuurlijk zit dat in de weg van het opnemen van m’n tweede plaat, maar dat gaat sowieso langzaam, en tegelijkertijd voeden die projecten mijn eigen werk. Je leert er enorm van, hoe ander mensen werken. En het inspireert. En dat zonder de lasten van een echte band, want dat is niet de bedoeling, natuurlijk.”