Jason ‘Whip’ Merritt was even een wandelingetje gaan maken, toen hij de vorige keer in Utrecht was. Hij was alleen de weg kwijt geraakt en de EKKO-crew moest hem gaan zoeken. Koud terug in het zaaltje, beklom Merritt solo als Whip het podium en pakte de zaal in met gloedvolle indie-gitaarnummers met een zachtwiegend countrygevoel. En natuurlijk nam niemand het hem kwalijk wanneer de gitaar voor de banjo verwisseld werd, of nummers van zijn band Timesbold gespeeld werden. De EKKO was stil, verbijsterend stil en ingepalmd, verliefd op de schoonheid van pure stem, tekst en een paar snaren. Nu is het te hopen dat Merritt een plattegrond gekocht heeft, of inmiddels de weg kent in het Utrechtse. Zijn terugkeer naar het EKKO-podium, nu met Timesbold, willen we namelijk niet missen. Melancholie, een onvast stemgeluid vol weemoed en verlangen, een snufje folk en wat americana; zie daar het alt.country-palet waarvan Timesbold zich bedient. Op het meest recente album ‘Eye, Eye’ musiceert hij in ieder geval een half album lang razend knap (jodelen kan ons minder bekoren). Denk gerust in de lijn van Songs: Ohia, een contemplatief Papa M of de ongekroonde keizer van de ingetogen indiefolkrock Will Oldham. Timesbold is geen band voor de grote lach op het gezicht, maar ook niet alleen maar hel en verdoemenis. Timesbold brengt ook hoop, zoekt de precaire balans. Zakdoeken gereed dus voor het tranen-met-tuiten werk en wees tevens voorbereid op een stel relatieverende anekdotes vol grappige noten tussendoor. Mondje toe en genieten geblazen dus. Dat willen we dus niet missen. Nu maar hopen dat Merritt zijn kruimels dit keer wel gestrooid heeft… Timesbold en Templo Diez EKKO, zondag 6 juni 2004. Aanvang: 20.30 uur, entree: 9 euro