Het zijn de lieve nichtjes van Salt ‘n’ Pepa en de stoute zusjes van de Sugababes. De New Yorkse bubblegumformatie Fannypack opende 29 januari de Pop-o-matic dansavond in Tivoli. Met hun opzwepende, vrolijke beats en meerstemmige raps probeerden ze de halfvolle zaal daarbij ook meteen aan het dansen te krijgen. Tevergeefs echter. Een uitgedund Fannypack viel live vooral akelig door de mand. Waar hun liedjes over typische tiener-issues als jongens, uitgaan en mode handelen en frontvrouwen Jessibel en Cat met hun welbespraakte en zelfverzekerde voorkomen voor de broodnodige Grrl-power zorgen, houdt Fannypacks muziek het midden tussen aanstekelijke Top-40-pop, r&b en hiphop. Net zoals de meiden van Shampoo (‘Oh oh, we’re in trouble’) dat dus deden, een jaartje of tien geleden alweer. En met dat recept weten ze ook op de planken een best redelijke hiphopshow neer te zetten. Met dank, zo dient gezegd, aan de energieke performance van de twee frontvrouwen. Al weten hun iele vrouwenstemmetjes daarbij maar nauwelijks boven het zaalgeluid uit te stijgen. Of boven het rumoerige publiek, dat duidelijk geen boodschap heeft aan clichés over Holland en ander oponthoud, maar gewoon wil dansen. Ondanks deze matige reactie weet een van de dj’s echter toch de aandacht op zich te vestigen door aan de best dansende man en vrouw gewoon biertjes uit te delen. Zijn vrouwelijke collega’s blijven niet achter: ook Jessibel en Cat weten meerdere mannen over te halen hun danskunsten op het podium te vertonen. Enthousiastelingen die eveneens worden beloond met hun felbegeerde biertje. Opmerkelijker is echter dat de oorspronkelijke vijfmansformatie voor deze korte promotietoer (beginnend de avond ervoor in Paradiso, eindigend op 2 februari in Londen) maar met z’n vieren naar Europa was afgereisd. Een van de dj’s en producer, Matt Goias, had daags voor het vertrek namelijk nog één van de frontvrouwen -Belinda- moeten ontslaan. De twee overgebleven vrouwen probeerden haar gemis echter te compenseren. 'Het was vervelend om kort voor onze tour een van onze mensen te verliezen', laat Goias na afloop weten. 'Maar ik ben blij dat de eerste twee avonden goed zijn verlopen. Bij terugkomst in New York gaan we naarstig op zoek naar een vervangster.' Het zal ook Goias echter niet ontgaan zijn dat het enige nummer dat de volledige aandacht van de zaal ontving, afsluiter ‘Cameltoe’ was. Dit van sterke vocalen en een catchy refreintje voorziene hitje, bleek bovendien het enige nummer dat qua compositie en originaliteit ver boven de rest van het repertoire uitstak. Een uitstekende warming-up weliswaar voor de direct aansluitende dansavond, maar het geeft toch te denken. Want ja, hoe zou het toch momenteel toch met die Shampoo-dames zijn ..? Fannypack. Gezien: Tivoli, donderdag 29 januari 2004.