Zonnige plaat van Utrechts podiumdier Alex Siegers

Invloed ex-Doe Maar-drummer Pijnenburg goed hoorbaar op ‘Abducted’

Jacinthe Versteeg, ,

Alex Siegers is een oude bekende in de Utrechtse popwereld. Siegers was zanger bij soul-pop-funkcollectief Nancy Works on Payday, en maakt deel uit van het trio Homesick & The Louisiana Men. Abducted is de eerste soloplaat van Siegers sinds Nancy Works On Payday in 1999 uit elkaar ging.

Invloed ex-Doe Maar-drummer Pijnenburg goed hoorbaar op ‘Abducted’

Alex Siegers is een oude bekende in de Utrechtse popwereld. Siegers was zanger bij soul-pop-funkcollectief Nancy Works on Payday, en maakt deel uit van het trio Homesick & The Louisiana Men. Abducted is de eerste soloplaat van Siegers sinds Nancy Works On Payday in 1999 uit elkaar ging. De plaat bevat grotendeels Engelstalige nummers met invloeden uit reggae, funk, soul, pop, rock en dance. ‘LX’ wordt bijgestaan door zijn band LX-press en diverse gastmuzikanten. Aan de opnames hebben onder andere drummer Jan Pijnenburg (Doe Maar) en Jeroen de Rijk meegewerkt. ‘Abducted’ is een zomers album met een soulful geluid. Qua muziekstijl zijn er invloeden van Jamiroquai en Lenny Kravitz aanwezig, maar Siegers heeft ook goed naar Prince en Michael Jackson geluisterd. Door het gebruik van verschillende instrumenten (waaronder saxofoon), dance-samples, rappers en backing vocals is ‘Abducted’ afwisselend om naar te luisteren. Het lome openingsnummer ‘My Eyes’ doet denken aan ‘Nederwiet’ van Doe Maar: reggae voor bij een jointje. Hier lijkt de invloed an ex- Doe Maar-drummer Pijnenburg goed hoorbaar. De nummers daarna, waaronder het sterke ‘Concrete Jungle Fever’ zijn uptempo en dansbaar. Dance of Dances, het vierde nummer, onderscheidt zich door een bijdrage van Illicit-rapper ParAdoX. De rap klinkt vloeiend en is een mooie tegenhanger van de stem van Siegers. De nummers daarna (Dustbin, Bless the Light, Heaven Knows en Strictly Confidential) lijken minder uitgewerkt dan de eerste vier tracks. Het geluid van deze nummers is minder vol en afwisselend. De afwezigheid van bijdragen van Jan Pijnenburg en Jeroen de Rijk zou daar mee te maken kunnen hebben. Het laatste nummer ‘I Know What I Am’ bevat daarentegen lekkere jungle-invloeden en ook Concrete Jungle Fever blijft overeind in de bonustrack-remix, waarin het nummer wordt versierd met jaren-70 bliepjes en toetsen. Een minpuntje aan het album is de matige beheersing van het Engels van Siegers, wat zich uit in nogal clichématige en soms kromme teksten met een Nederlands-Engelse uitspraak. Ook is na beluistering van het album duidelijk dat de muziek van Alex Siegers bedoeld is om live te worden uitgevoerd: de composities zijn nogal eens lang uitgesponnen. In de promo-teksten bij de cd (op Stagexs.com) wordt dit ook benadrukt: ‘Uiteraard brengt Alex zijn repertoire het liefst op het podium, met levende musici voor een levend publiek komen zijn songs ten volle tot hun recht.’