Het is geen vreemd verschijnsel: een genre wordt uitgevonden door zwarte muzikanten, en in stand gehouden door blanken. Het Amsterdamse Rude Rich and the High Notes doet inmiddels al vijf jaar een niet onverdienstelijke poging de oude Jamaicaanse ska levend te houden. Zaterdagavond lieten de heren hun kunsten zien in De Helling. Ska is eigenlijk het oude broertje van reggae. Eind jaren zestig al werd het opgepikt door de blanke onderklasse in Engeland, meer specifiek de skinheads. Eind jaren zeventig leidde dat tot een enorme golf van Britse skabands, met als bekendste namen Madness en The Specials. Uiteindelijk komt het erop neer dat er twee soorten ska zijn. Ska moet Jamaicaans (en dus zwart) zijn, of op en top Engels. Rude Rich and the High Notes doen een poging terug te grijpen naar de authentieke Jamaicaanse ska, rocksteady en early reggae. Dat wordt al direct bij binnenkomst onderstreept door de bak met Jamaicaanse 7 inch singles in de foyer. In de vijf jaar dat de band bestaat, is al behoorlijk wat bereikt. De band trad op als achtergrondband bij grote Jamaicanen als Alton Ellis en Rico Rodriguez, en mocht zelfs een plaat opnemen met een van de grondleggers van het genre, Derrick Morgan. Waarom dat zo is, laat de band ook in de Helling zien. Rude Rich and the High Notes is gewoon een hele goede skaband, met een duidelijke liefde voor het oude genre. Die liefde zorgt ervoor dat de band inderdaad behoorlijk authentiek klinkt. Natuurlijk, dat onweerstaanbare Jamaicaanse accent is er niet, maar Rude Rich komt er behoorlijk dicht bij. Toch verschilt het publiek van Rude Rich niet wezenlijk van dat van de ska-punk bands in de Engelse traditie. Aardig wat Lonsdale shirts, hoog opgeslagen spijkerbroekspijper en bretels dus, en Ramones-buttons. Het publiek is eigenlijk totaal anders dan het publiek dat op reggaeconcerten afkomt. Niet dat dat uitmaakt, want een feestje werd het wel in de Helling. Ska blijft toch vooral op en top dansmuziek. En gedanst wordt er, al is het wat loom, zeker. Rude Rich speelt strak en effectief, stijlvol strak in het pak, zoals het hoort. Vrolijk, zeker, maar nooit uitbundig. Op het toilet roept een bezoeker zichzelf vertwijfeld af waarom hij toch niets te roken heeft meegenomen. Vernieuwend was het allemaal niet, maar wie zegt dat dat moet? We hebben ons uitstekend vermaakt. Het is in elk geval aardig te bedenken hoeveel van de mensen die hier vanavond waren op 28 juni ook naar Beenie Man in Tivoli zullen komen. Rude Rich and the High Notes Gezien: Tivoli De Helling, zaterdag 18 april 2004.