Vrijdagochtend 26 maart vertrok de hele Gellybooty-bunch, samen met regeltante annex tourmanager Elke, geluidsman Wim en chauffeur Toon, richting Tsjechië in de prachtige tourbus van Toonalone. In de bus bleken al veel grootheden door Europa te hebben getourd, waaronder een stuk of wat van George Clinton's P-Funk All Stars. Andere artiesten die van de bus gebruik hadden gemaakt waren Spearhead, Anouk, Herman Brood, 16 Horse Power, Lee Perry en WuTang Clan. Toon was erg goed in rock’n’rollverhalen over hoe echte artiesten drugs de grens over smokkelen en hotelkamers verbouwen. Daar viel nog een hoop van te leren... De bus was van alle gemakken voorzien: een volle koelkast, magnetron, Playstation 2 met een tot verslaving dwingend snowboardspel, echte bedden, koffiezetapparaat, video, cd-speler, alles was er. Je kwam de tijd wel door dus. De tocht ging naar Znojmo, waar het eerste optreden was op 27 maart in de Gogo Club, dat een soort ACU bleek te zijn: vrij ranzig en duister allemaal, maar heel gezellig. De lichtinstallatie slingerde vervaarlijk boven het podium, er werd gestookt met gaskachels en je kon overal gruwelijk je hoofd aan stoten. Het podium was klein en ook nog eens dieper dan breed, dus we kwamen een beetje achter elkaar te staan. We begonnen vrij laat met spelen. Het was inmiddels aardig druk geworden en er werd al snel enthousiast gereageerd. We konden lekker lang spelen (ruim 2 uur) en werden teruggeroepen voor een toegift. Jeroen's verjaardag werd op het podium gevierd met een magnumfles champagne die van hand tot hand ging, ook bij het publiek. Het optreden en de reacties er op waren tof, het feestje na afloop was dat ook. Vroeg in de ochtend rolde iedereen zijn busbedje in. Na een korte nacht en ontbijt in de bus vertrokken we naar Praag. Omdat het optreden in Ostrava was gecancelled hadden we twee dagen vrij, en die kom je prima door in Praag. We hebben lekker kunnen sightsee-en, Gellybooty-stickers plakken, lekker eten en meer van die dingen. Dinsdag 30 maart vertrokken we naar Usti Nad Laben, wat uiteraard al snel werd verbasterd tot Uzi Bin Laden. De tour ging nu echt beginnen, met vier dagen achter elkaar een optreden. Op de poster stond Gellybooty aangekondigd onder de noemer 'Nu-Funky smrst'. 'Smrst' is de rest van de reis het woord geweest waar je altijd op terug kon vallen als je zelfstandig naamwoord of werkwoord nodig had. Broodjes smrst, ik moet enorm smrsten, het kon allemaal. 'Smrst' bleek overigens een storm te betekenen. Een funky storm, het zal wel overdrachtelijk bedoeld zijn. Club Circus was een vrij kleine club die er leuk uitzag en waar ze een prachtig tweepersoons tafelvoetbalspel hadden (4 tegen 4 mannetjes). Usti, de derde stad van Tsjechië, was verder een tamelijk troosteloze industriestad, vlakbij de Duitse grens met veel typisch oostblokse Plattenbauflats. Ook in Club Circus hebben we weer lekker lang gespeeld met een set van ruim twee uur en ook hier was het optreden erg tof: er kwam veel reactie uit de zaal, er werd veel gedanst en veel meegezongen en we werden weer teruggeroepen voor een lange toegift. 'Pasimen!', ofwel: het dak er af in het Tsjechisch. Op het aansluitende feestje werd er zelfs nog op de tafels gedanst toen onze voorlaatste cd 'Skin' in de cd-speler werd gedaan. We hebben weer geslapen in de bus en waren de volgende morgen (31 maart) zo fris als een ontzettend brak hoentje. Het was een behoorlijke rit van Usti naar Zlin, diagonaal Tsjechië door van linksboven naar rechtsonder. Het duurde een tijd voordat we in Zlin Klub 603 gevonden hadden, maar het was de moeite waard. 603 was een enorme in de tachtiger jaren gebouwde betonbunker, waar in de goede oude tijd door het communistische regime goedgekeurde rockbands speelden. Je moest via een ondergrondse parkeergarage de club in om je spullen op het podium te krijgen. Er was enige onduidelijkheid waar we moesten zijn, waardoor Wim en Jeroen de spullen een aangrenzende pizzeria begonnen binnen te rijden. De eigenlijke zaal was knap groot, het podium eveneens, en de inrichting was hipperdehip. De poster toonde wat Costa-achtige dansende types met onze naam er onder: erg grappig. Richard's basversterker begon voor de soundcheck kuren te vertonen en erg te blurpen en te boeren. De beroerde Tsjechische wegen hadden er blijkbaar voor gezorgd dat er iets was losgetrild. Echt vervelend dus, want het apparaat moest in ieder geval nog drie Tsjechische optredens dienst doen. Het viel uiteindelijk mee, er kon in ieder geval mee gespeeld worden. Als voorprogramma speelde Lesni Zver (vertaald: vreselijk beest), een band uit Brno die een soort geïmproviseerde tripfunkhop spelen. Het was leuk om ook hen weer te zien (zij speelden bij de uitwisseling tussen Utrecht en Brno in oktober 2002 zowel in Brno als in Utrecht in Ekko). Na de pizza en het optreden van Lesni Sver moesten wij op. Helaas waren er niet zo veel mensen. De wel aanwezige plaatselijke jeugd kwam eindelijk uit de lighouding die bij het voorprogramma was aangenomen en naarmate het optreden vorderde werd er meer en meer gedanst. Aanvankelijk was besloten de set flink in te korten, maar de reacties waren dusdanig positief dat we toch weer flink lang hebben gespeeld. Het podium was eindelijk groot genoeg om lekker op heen en weer te kunnen lopen en springen! De achterwand was bovendien groot genoeg om de enorme Gellybooty-backdrop eindelijk eens op te kunnen hangen. In de toegift werd er lekker gejamd en kwamen er goede uitbundige solo's voorbij van Richard en Vinz. Uiteindelijk was de hele tent aan het dansen. Al met al weer een geslaagd optreden! Na afloop heb ik nog lekker lang met Avana en Iman in de jacuzi gelegen, waar een halve fles badschuim in was leeggeschud. Dat was superlekker, zeker na een paar dagen niet douchen. Uiteindelijk was er nog een klein besloten feestje in het hotel, waar lekker werd nagepivood en Bart en Iman op de meegebrachte koffergrammofoon gezellig singeltjes draaiden. Na geslapen te hebben in een hotel was het 1 april en moesten we op weg naar Praag voor een optreden in Klub Delta. De zaal waar we moesten spelen stond in een buitenwijk van Praag, met weer een hoop desolate Plattenbauflats. Delta was een groot betonnen cultuurcentrum, de zaal waar wij moesten spelen was de bioscoop annex theaterzaal. Het was een van de grootste podia waar we ooit op hebben gestaan: je kon echt kilometers maken tijdens het optreden. Vooraf werd de versterker van Richard nog eens volledig gecheckt. Tijdens de rit naar Praag was in de versterker vreemd genoeg alles weer op zijn plaats getrild. Geen problemen meer dus. Voor ons speelde Radium.NFO, ook uit Brno, die eveneens in Ekko hadden gespeeld in 2002. Een goede band, een soort drum'n'bass, gespeeld door erg goede muzikanten. De podiumact was jammer genoeg wat minder. De zaal was inmiddels aardig volgestroomd en ons optreden kon beginnen. Het optreden ging goed, we waren lekker in vorm en het spelen van de set liep gesmeerd. Het is goed om te zien dat na een paar optredens achter elkaar alles echt goed op zijn plaats valt. Avana trok weer veel bekijks door met haar zeven-maanden-zwanger-buik swingend over het podium te paraderen. De toegift pakte ook erg goed uit met een geweldig clavinet-intro voor "Wait Up". De zaal was uitzinnig en er werden na afloop weer flink wat cd’tjes verkocht. In de nogal underground-achtige naastgelegen caféruimte hebben we nog tot laat bier zitten drinken. Het was weer een mooi optreden geweest, morgen stond alweer het laatste optreden van de tour op het programma. We hebben die nacht weer in de bus geslapen en konden in principe doorslapen toen de bus om 11:00 uur naar Brno vertrok. Toch waren de meesten al lang en breed wakker. De bus werd bij aankomst geparkeerd voor Klub Fleda (Fledermaushaus). Het was erg leuk daar weer terug te zijn. Er was niet veel veranderd, behalve dat de in 2002 nog maagdelijke muren waren beklad met graffiti en de banken voor het grootste deel uit de concertzaal waren gehaald. De concertzaal heeft een geweldig podium, goede apparatuur en een pracht van een discobol. De Gellybooty-backdrop kon ook deze keer in stelling worden gebracht. De tafelvoetbalspelen stonden er ook nog en de poppetjes hadden nog steeds twee benen! Ook hier was Lesni Zver ons voorprogramma. Lesni Zver kwam bij dit optreden veel beter uit de verf dan tijdens het optreden in Zlin en de band werd teruggehaald voor een toegift. Hun tweede rapper/zanger was er dit keer ook bij. Bij ons optreden betrad hij nog het podium om een rap te doen in 'Friends of da Booties'. Na onze opkomst ging het dak er al snel af. De show werd geopend met de single 'Utrecht mijn stadsjie' van Herman Berkien, gedraaid op de koffergrammofoon die werd versterkt via de ervoor liggende microfoon. Of veel mensen in de zaal het begrepen hebben is de vraag, maar leuk was het wel. De zaal, die zich het beste laat vergelijken met de Helling (maar dan wat groter), zat goed vol met veel enthousiaste mensen. De set duurde bijna twee-en-een-half uur. Iedereen was nog beter in vorm dan de dag er voor: er werd goed gespeeld, de show was goed en het publiek deed geweldig mee. Jeroen kreeg ze nog zo ver om allemaal 'SMRST' te roepen (when I say booty, you say 'SMRST'...) en ook 'AAYTZ' (de Ali G.-groet die tijdens de tour heel veel is gebruikt). Er volgde nog een extra lange toegift. Alles klopte, de hele diversiteit in de opbouw van de set werkte als een speer, er werden geweldige solo's gespeeld. Het was echt een superdope concert! Na afloop werd er lekker funky gedraaid in Fleda, werd Nederland vernederd aan de voetbaltafel en was het nog lang gezellig met alle aanwezigen. De laatste dag (3 april) stond er niks op het programma en konden we lekker Brno in. Brno is in ieder geval in het centrum een mooie historische stad (voormalige hoofdstad van Moravië en tweede stad van Tsjechië). Het is er lekker rustig en je kan er zelfs lekker eten. 's Avonds aten we in het Egyptische restaurant vlakbij Fleda, waar we in 2002 ook twee keer hadden gegeten. Om 0:00 vertrok de tourbus weer richting Utrecht. Na een 18 uur durende vrij brakke reis kwam het hele gezelschap weer aan bij de oefenstudio's dB's en konden de spullen weer het hok in. Het zat er op. Missie Tsjechië was meer dan geslaagd! Deze tour werd mede mogelijk gemaakt door de Gemeente Utrecht, het FAK en toursupport van het NPI. Wij danken deze organisaties voor de financiele steun!