Maar net zoals vorig jaar in de Little Devil komt Guilt Trip niet alleen naar Hall of Fame. De aftrap komt van de Parijzenaren Sorcerer die we in 2023 ook al in de Stationsstraat konden zien. Toen maakte het vijftal indruk, hier is het duidelijk dat de band in de laatste fase van haar tour zit met minder energie dan gebruikelijk. Dat lijkt de diehard-fans weinig uit te maken; een kleine, maar fanatieke moshpit begint direct met two-steps en schreeuwt luidkeels mee met frontman Dom. Het nieuwe nummer 'Badlands' van hun album Devotion uit 2024 vormt een stevig begin, ondanks de wat vermoeide performance van de band. Als Guilt Trip's eigen Jay Valentine het podium op komt bij 'In Arms of Mortality' – een nummer dat beide bands samen hebben uitgebracht – is het publiek duidelijk in de ban van de samenwerking. De energie stijgt en de rauwe vocalen van Jay brengen een nieuwe impuls in de zaal, wat de intensiteit van de mosh alleen maar verhoogt.
De hardcore-scène in Nederland werd opgeschud door de terugkeer van het Britse Guilt Trip, de vijfkoppige band uit Manchester die sinds 2015 de grenzen van het genre oprekt met brute breakdowns en verpletterende riffs. Na hun uitverkochte show vorig jaar in de Little Devil - waar ze de zaal afbraken met Sorcerer en Mindwar - zijn de verwachtingen hoog voor hun optreden in Hall of Fame. Want ook dit jaar zijn alle tickets de deur uit; zelfs op Ticketswap wordt verwoed gezocht naar kaartjes.
(lees verder na de video)
Vervolgens is het de beurt aan Foreign Hands, die qua energieniveau niet verder af had kunnen zitten dan Sorcerer daarnet. Met een orkaan aan daadkracht, ontstaat een intense show die meteen effect heeft op het publiek; de pit groeit explosief en zit vol fans die onverschrokken aan het two-steppen zijn en zelfs salto’s (!) maken. De band creeërt chaotische drops en meeslepende melodieën die de zaal in een voortdurende staat van beweging houdt. Bij elk rustig tussenstuk haalt het publiek even adem, maar zodra de volgende riff of breakdown komt, gaat iedereen direct weer los. De Amerikanen weten de zaal volledig mee te sleuren in hun energie, waardoor iedereen letterlijk van de grond lijkt te komen.
Als dan Guilt Trip het podium betreedt, is er geen twijfel mogelijk: dit is waarvoor het publiek komt. Met de intensiteit van een muzikale mokerslag zetten zij de toon. Zoals gebruikelijk bij hun optredens, breekt er direct chaos uit in de pit. Het publiek reageert als één op de energieke aanwijzingen van zanger Jay Valentine en van de gitarist Jak Maden, met uitbundig two-steppen, crowdsurfen en complete mosh-explosies als gevolg. Guilt Trip's strakke setlist houdt de energie constant hoog; de hele zaal lijkt de teksten uit volle borst mee te brullen, waarbij Jay en het publiek naadloos samenwerken in de ruige performance. Van de eerste noot tot de laatste kreet weten ze de zaal in een ijzeren greep te houden, en elke breakdown voelt als een gezamenlijke uitbarsting van energie.
Guilt Trip bewijst wederom dat ze tot de absolute top van de hardcore behoren en dat hun connectie met het publiek een van hun grootste krachten is. Hoewel Sorcerer deze avond minder fel was dan normaal, zorgen Foreign Hands en Guilt Trip ervoor dat de energie blijft stijgen. Van begin tot eind is dit een avond van pure, ongefilterde hardcore, een avond die ongetwijfeld nog lang in het geheugen van de aanwezigen gegrift zal staan.