Incubate 2016: Cul de Sac staat stijf van de Mike Krol-adrenaline

Mike Krols fiets was gejat en zijn hart was gebroken. Dat gaf de doorslag om zijn designcarrière te laten voor wat het is en zich vol op zijn muziekcarrière te werpen. Hij verhuisde naar Los Angeles, maakte een hoop fouten, maar niet veel later kwam in 2015 zijn album Turkey uit. Een plaat die hem ook in Nederland geen windeieren heeft gelegd: sinds London Calling vorig jaar stond hij tien keer in Nederland op te treden.

Incubate 2016: Nothing start tour in misplaatst Extase

‘’We’re ready! For you maaan!’’, klinkt met een schelle vrouwenstem uit het publiek. Eén uur ’s nachts op de vrijdag van Incubate, met een stampvolle Extase. Het is snikheet, krap, het ruikt naar jongenskleedkamer en scoutinggebouw. Echter laat het publiek letterlijk niks de pret drukken: de hele zaal is namelijk veel te druk met genieten.

Incubate 2016: Cian Nugent toont ruggegraat iets te letterlijk

Een zondagmorgen creëeren op vrijdagavond: het is geen probleem voor frontman Cian Nugent en zijn begeleiding. Drie Ierse mannen in de Cul de Sac, die de late avond van de tweede dag inluiden. Veel borsthaar, weinig gitaarband en een dromerige afronding zorgen voor een magistrale afronding boven de kuil. Alleen vergeten de heren een beetje dat het publiek er ook nog is.

Incubate 2016: Rendez-Vous raast met synthpoppunk door V39

Hee, waar eerder bij Circuit Breaker die kelder van V39 eigenlijk te licht was, blijkt het bij Rendez-Vous dus wel te kunnen. We zien geen hand voor ogen, maar vaag herkennen we de contouren van vier boze Fransen achter een paar flinke synthstacks, een basgitaar en gitaar. Perfecte omstandigheden voor een agressieve shoegaze​/​postpunk​/​synthpopshow zo laat op de avond.

Incubate 2016: Circuit Breaker is echt niet leuk

De broers Simpson uit Londen doen niet aan gezelligheid. De een produceert doodenge spacenoise uit zijn laptop en synths, de ander doet eigenlijk hetzelfde op gitaar, en om beurten proberen ze zo onheilspellend mogelijk hun lyrics te declameren. Het resultaat is een trage, soort industriële darkwave waar de doem vanaf druipt.

Incubate 2016: Whispering Sons licht op in het donker

"Donkere postpunk die wanhoop en nervositeit ademt, wat uitmondt in een allesomvattende atmosfeer". Na het lezen van de bandbio van Whispering Sons is het moeilijk om níet te denken: Oh god, daar heb je weer zo'n gratuite Joy Division-kloon. Maar aan vooringenomenheid doen we niet bij 3voor12 Tilburg, en al helemaal niet tijdens Incubate, dus togen we vol frisse moed naar Little Devil.

Incubate 2016: leuk man, zo'n kop die ook echt iets over het optreden zegt