Voor het feest deze donderdagavond losbarst, moeten we echter nog wel even geduld betrachten – zoals dat wel vaker gaat op jubilea, heerst in de zaal een zekere reüniesfeer, en de veelal modieus late bezoekers nemen uitgebreid de tijd bij te kletsen met hun verloren gewaande vrienden en bekenden. Wijzelf nemen de gelegenheid te baat de kwaliteiten van het Duitse en Russische wapentuig in WOII eens uitgebreid door te nemen met onze fotograaf, maar juist wanneer het gesprek dreigt dood te lopen, klauteren de bandleden een voor een het podium op en gaat het concert dan toch werkelijk beginnen.
Majestic Scene na 25 jaar nog steeds beste alternatieve rockband van Tilburg
Heren op leeftijd vlammen als vanouds in nostalgisch swingende Paradox
Het moet ondertussen al meer dan tien jaar geleden zijn, dat we op een avond met onze nog jonge beentjes de Cul de Sac binnenstapten om een concert van Majestic Scene bij te wonen – destijds een bekende en geliefde naam bij het Culpubliek. We waren toen zo onder de indruk dat we meteen enkele cd’s kochten die bij thuiskomst echter, zoals dat wel vaker gaat, ergens op een stapel verdwenen om nooit meer hun weg naar de speler te vinden. In de tussentijd hebben we ze, behoudens de presentatie van hun laatste cd in 013 vijf jaar geleden, nooit meer gezien (hoewel het internet ons leert dat ze tien jaar geleden ook nog in 013 hebben gestaan, nota bene bij de lanceerparty van 3voor12/tilburg), dus toen het 25-jarig jubileumfeestje op de webstek van Paradox verscheen, werden we meteen reuze benieuwd of we de overweldigende ervaring van toen zoveel jaren later nog zouden kunnen invoelen. Dat bleek verrassend makkelijk…
Als we ons niet vergissen, heeft Majestic Scene door de jaren heen wat bezettingswisselingen gekend, maar de markante frontman Joop van der Kuip oogt meteen vertrouwd en de eerste, wat rustiger nummers gaan er bij het publiek in als koek. De band heeft de naam eclectisch te zijn, wat misschien heeft bijgedragen aan haar onverdiende obscuriteit, maar minstens zo opvallend is het feit dat de uitgesponnen composities met invloeden uit onder andere psychedelica, (post)rock, country en americana allemaal zo eigen klinken en onmiskenbaar het stempel van Majestic Scene dragen; iets wat alleen de grotere muzikale talenten gegeven is. Gaandeweg de set wordt het songmateriaal rauwer, waarbij de incidentele toevoeging van trombone en sax de nummers een maximale dynamiek meegeeft (sowieso een van de sterke punten van dit gezelschap). Langzaam maar zeker wagen steeds meer mensen een dansje, en bij de oude Culhit ‘Tragic Rising’ zien we zowaar wat dames voor het podium bewegen. Dat nummer wordt in de uitgebreide toegift nog eens herhaald, en nu nemen veel mensen de gelegenheid te baat nog eens te partyen alsof het 1999 (pardon, 2004) is.
Misschien is het jammer dat een band met zoveel muzikale kwaliteiten nooit de aandacht heeft gekregen die je ze had gegund, maar anderzijds lijkt de levensvreugde van de bandleden niet onder het gebrek aan bekendheid te hebben geleden. Wellicht prefereert men gewoon de plaats in de schaduw, maar iedereen die wat meer vertrouwd is met de lokale Tilburgse scene, weet dat Majestic Scene stiekem de beste alternatieve rockband is die we in Tilburg gehad hebben.