Magnacult, die eerder als opwarmer stonden voor The Psycke Project in 013, kondigde slechts een dag van tevoren aan als voorprogramma te zullen fungeren. Het publiek lijkt aan 24 uur genoeg te hebben om het repertoire uit het hoofd te kennen. Mede dankzij de opzweperij van zanger Seb juicht en mosht iedereen enthousiast mee. De death metal met progressieve invloeden die af en toe doet denken aan Gojira - vooral door de indrukwekkende drumpartijen - valt goed in de smaak bij de nog in relatief kleine schare van toehoorders. Een prima, niets op aan te merken act, die de avond goed inluidde en het publiek klaarstoomde voor het wat minder extreme hoofdprogramma.
Trivium heerst met oud en nieuw materiaal in 013
Magnacult blijkt goeie opwarmer te zijn
De commercieel succesvolle Amerikaanse met thrash-doorspekte metalcore formatie Trivium bracht dinsdag 24 juni een bezoek aan de kleine zaal van 013. Ter vervanging van het voorspel van het eveneens Amerikaanse Death Angel was op het laatste moment de Amsterdamse band Magnacult afgereisd naar Tilburg. Beide bands leverden een strakke performance.
Trivium is nog steeds op tour ter ere van het album Vengance Falls uit 2013. Na een eerder optreden in ons land op Fortarock in Nijmegen, met een vrijwel scream-vrije set (zanger Heafy had stemproblemen), trapt de band in 013 het vocale gaspedaal vol in. Heafy vraagt of het publiek geen kater had na het vieren van de overwinning op Chili de avond ervoor. Er is niets van te merken. Het publiek slikt zowel oud als nieuw materiaal voor zoete koek. Veel meezingen, wat de muziek van de band toelaat, moshen en zelfs een circlepit bevestigen dat. Na verschillende optredens in de grote zaal van 013 laten ze zien zich niet af te laten te schrikken door een kleinere gelegenheid.
De groep wisselde eerder dit jaar drummer Nick Augusto in voor drumtechnicus Matt Madiro die ondertussen al wat tijd heeft gehad om het materiaal volledig te beheersen. Daar is dan ook niets aan te merken. Iets wat wel beter moet is het volume van de solo’s. Die komen telkens maar net boven de basgitaar, drums en ritmegitaar bovenuit. Jammer, want de solo’s van Beaulieu en Heafy zijn prima om aan te horen. De band staat als een huis.
"Dit nummer komt van het album Ascendancy", kondigt Heafy trots aan voor ze ’A Gunshot To The Head Of Trepardition’ inzetten. De trots is terecht. Hun tweede album geldt voor velen, inclusief uw recensent, als het beste wapenfeit van de band. Niet voor niets volgen daarna nog enkele nummers van datzelfde album.
Een paar muziekjes voor toegift ’In Waves’ weet een schone het podium te bereiken en zich na een schouderklopje van Heafy op het publiek te storten. Dit bevestigt eens te meer het toegankelijke gehalte van Trivium, maar dat maakt de liefhebber niets uit. Die kan met een gerust hart naar huis gaan. Gelukkig overleeft de stagediveres ook haar tweede sprong. Dat zou bij een concert van een band met een nummer genaamd ’Dying In Your Arms’ toch anders vermoeden…