Samowar, Cul de Sac, 19 september 2014 

Leen Diepedeale heeft voorheen al veel ervaring opgedaan als (achtergrond) zangeres bij bijvoorbeeld Dez Mona en Zeker Weten. Nu neemt ze met Samowar het stuur in eigen handen, en gooit ze het duidelijk over een andere boeg. Met artistieke electro-pop dat stukje bij beetje voor de ogen van het publiek in elkaar gezet wordt, is ze al een tijdje aan het touren. Na het behalen van een finaleplaats bij de Humo Rock Rally is het vandaag de tweede keer dat ze met haar soloproject op de Nederlands bühne staat. En dat vind ze ‘de max’. 

Stil loopt er een vrouw in een degelijke strakke jurk het podium op. Zonder één woord te zeggen begint ze met het inzingen van haar loop station. Het publiek begrijpt er nog maar weinig van. Dan verschijnen de eerste beats en staat iedereen verstelt van haar kunnen. Een verrassend sterk begin maar vooral een geweldige introductie van haar markante muziekstijl.

Na een goede set vol variatie eindigt Leen de muziek plots. Het is muisstil in de Cul de Sac. Een beat die doet denken aan een spel pingpong wordt ingestart. Een duistere beat volgt. Dan begint de zang, en heeft iedereen kippenvel. Voor onze ogen zet Samowar ‘A Good Head For Heights’ in elkaar. Het geluid is overal en het klopt allemaal. 

Het is soms lastig te zeggen of de af en toe storende kraakgeluiden nou echt bedoeld zijn. Vooral bij de laatste nummers lijkt er wat mis te zijn met de geluidsinstallatie. Jammer wel, want dit stoort.

 Interactie tussen Samowar en het publiek is er niet in de vorm van woorden, maar muzikaal is er wel degelijk een connectie. Heupwiegend op de vloer, of zittend aan de rand van de kuil, iedereen is stil en geniet. Een redelijk gevulde Cul de Sac is duidelijk tevreden over wat ze te horen krijgen.

 Samowar is een act die vaker naar Nederland mag komen. Een atmosfeer van diepe electronische pop daalt neer tijdens het optreden van Leen. En wat is het fijn om daarbij te zijn.