#Incu14: In een krautraket naar de maan met Moon Duo

Duo dat eigenlijk trio is, spacet voor tien

Freek Verhulst ,

Toen Moon Duo vorig jaar een drummer binnenhaalde, verloor de helft van de bandnaam zijn geloofwaardigheid. De andere helft blijkt echter alleen maar accurater. Zoals wandelen over een maandlandschap waarschijnlijk voelt, zo voelt luisteren naar Moon Duo: het landschap is verlaten, leeg en repetitief, terwijl men over de ondergrond van kuilen hobbelt als over een krautritme. Maar wat is het een fantastisch spannende ervaring!

HET CONCERT

Moon Duo, MIDI, maandag 15 september 2014.

DE ACT
Wooden Shjips-gitarist Erik 'Ripley' Johnson raakt eind vorig decennium gefrustreerd over het feit dat zijn band niet elke kans kan aangrijpen om te touren, omdat er met naar zijn zin te veel mensen rekening gehouden moet worden. Dus richt hij met zijn partner Sanae Yamada Moon Duo op als zijproject. Die status is de band vijf jaar later ruimschoots ontgroeid. Laatste wapenfeit is het livealbum 'Live In Ravenna', waarop de band voor het eerst te horen is met drummer John Jeffrey.

HET NUMMER
De band heeft dus in het afgelopen jaar de nadruk steeds nadrukkelijker op het liveaspect gelegd en dat werkt ook in dit optreden door. Nummers als 'Free Action' en 'Motorcycle, I Love You' klinken bij lange na niet meer zoals op de studio-albums, die met drumcomputers zijn opgenomen. Maar het duidelijkst wordt dit alles met 'Mazes', van de eerste langspeler. Wat een energie stuwt Moon Duo de zaal in met dit nummer, wat een dynamiek voegt Jeffrey toe. Laat in de ruim een uur durende set ontbrandt de show dan eindelijk echt.

 

HET MOMENT
Halverwege het tweede nummer wurmen twee jongemannen zich al huppelend van achteruit de zaal naar voren. De een keurig gecoiffeerd en in pak, de ander nog het meest gelijkend op een jonge 'Weird' Al Yankovic. Een opmerkelijk duo, evenals de grijsbebaarde, ruw ogende gitarist en feeëriek kalme toetseniste op het podium. De twee dansende mannen beginnen wild te dansen zonder zich iets aan te trekken van de rest van het publiek, dat niet veel later voorzichtig mee begint te bewegen, meegevoerd in het aanstekelijke enthousiasme van de twee.

HET PUBLIEK
Maar wat verder in de set blijkt deze opleving tijdelijk te zijn geweest. Het lijkt langzaam rustiger te worden in de zaal, die steeds statischer oogt. Dat wil echter niet zeggen dat het publiek niet reageert, applaustechnisch heeft Moon Duo weinig te klagen. Misschien zijn de aanwezigen al vroeg moe op deze eerste Incubate-avond, hetgeen weinig goeds zou beloven voor de rest van de week.

HET OORDEEL
Een andere mogelijkheid is dat het gros van het publiek dusdanig in trance verkeert, dat actief bewegen simpelweg onmogelijk is geworden. De vintage synths van Yamada, de doorgalmende gitaarsolo's en vocalen van Johnson, de stuwende krautbeats van Jeffrey in combinatie met de vele bonte visuals creëren ze een psychedelische sfeer in het donkere MIDI Theater. De dynamiek die drummer Jeffrey daarbij toevoegt, valt niet te negeren. Nee, een duo is Moon Duo dan niet meer, maar daardoor spacet de groep wel iets harder richting de Maan.