#Incu14: Mitochondrion raast met complexe tred door Little Devil

Canadees kwartet verrast met agressieve combinatie van death en black metal

Wouter de Waal ,

De vaart zit er al meteen goed in deze maandag in Little Devil. Denderde Ritual Necromancy reeds eerder op de avond buitengewoon strak en effectief door de achterzaal van het rockcafé met zijn bruut en technisch stevig onderlegd doodsmetaal, een uur voor middernacht is het de beurt aan het Canadese Mitochondrion om zijn bijzondere interpretatie van de extreme metalgenres op een toegewijde groep aanwezigen los te laten.

HET CONCERT
Mitochondrion, Little Devil, maandag 15 september

DE ACT
De naam van deze band voert ons onvermijdelijk terug naar de biologielessen op de middelbare school. In deze jonge en onschuldige jaren hadden we eigenlijk nooit zoveel kwaadheid en agressie vermoed achter deze op cellulair niveau opererende energiecentrale. Wat het minuscule celorganel in ieder geval wel duidelijk gemeen heeft met de muziek van dit viertal, is dat het (althans in onze herinnering) bepaald ingewikkeld in elkaar zit. Mitochondrion kiest niet voor de gemakkelijke weg en laat vandaag een doordacht mengsel van technische deathmetalstijlen doordrenkt met een duistere, sterk aan black metal verwante sfeer horen.

HET NUMMER
Na ongeveer een half uur gespeeld te hebben kondigt het ensemble een "final invocation of death and agony" aan. Dan denk je als toeschouwer al gauw dat je ongeveer vijf minuten later buiten zult staan, maar wat volgt is een vernietigende, vaak op astronomisch tempo uitgevoerde 'tour de force', die naar onze inschatting ruim een kwartier in beslag neemt, en waarin de meest diverse passages kundig aan elkaar gelijmd worden. We geloven niet dat we een dergelijk progressief epos ooit eerder zijn tegengekomen in de extreme metalhoek: het tekent de originaliteit van deze band.

HET MOMENT
Wanneer de frontman bezijden al zijn woest gebrul in beschaafd, plechtig Engels meldt dat de groep vandaag (evenals de twee andere bands die deze avond in Little Devil stonden) zijn 'sojourn' in Europa beëindigt, heeft dat wel iets komisch. Het meest memorabele moment dient zich echter ongetwijfeld aan het einde van de set aan, wanneer deze zelfde man met een theatraal gebaar een schedel tevoorschijn haalt en deze diep voorovergebogen en geknield aan het publiek presenteert.

OOK OPMERKELIJK
De geluidsinstallatie in Little Devil, die toch aardig wat teringherrie gewend is, lijkt af en toe de ongewoon complexe geluidsbrij nauwelijks adequaat te kunnen verwerken (niets ten nadele van de mix overigens, die zoals gebruikelijk in dit café op zichzelf prima verzorgd is).

HET PUBLIEK
… is niet in overdreven groten getale aanwezig, maar geeft duidelijk blijk van zijn enthousiasme.

HET OORDEEL
Een snoeiharde performance van een band met een verfrissend onorthodoxe kijk op extreme metal.

DE FOTO