#Incu14: De tien hoogtepunten van Incubate 2014

Columnist Joris Spikkelaar kijkt in zijn glazen bol

Joris Spikkelaar ,

Een goed journalist bereidt zich zo goed voor op een festival als Incubate. Aangezien het onmogelijk is om alle 288 acts die deze week Tilburg aandoen, maak je dan van te voren een lijst van te verwachte hoogtepunten. Bands, artiesten, films of andere performances die je zeker in de uitgebreide wandelroute wil opnemen. Dat scheelt ook een hoop werk op de avonden zelf, aangezien je in de weken voorafgaand aan het festival je recensies alvast in een paar grove pennenstreken uiteen kunt zetten. Hoef je later alleen nog maar de weersomstandigheden of commentaar op het rumoerige publiek toe te voegen en klaar is Kees. Ook ik heb zo'n lijst samengesteld, gebaseerd op wat volgens mijn idee wel de meest bijzondere ervaring moet worden tijdens deze tiende editie van Incubate. En omdat ik de beroerdste niet ben, zal ik die vandaag met u delen.

 1) De fiets parkeren in de blauwe beugels bij 013 om vervolgens even bij de popzaal naar binnen te kijken om een leeg en donker cafe te zien.

2) Van Cul de Sac naar Midi door een rustige Veemarktstraat wandelen om vol verbazing even naar de gesloten deuren van nummer 44 te kijken. 

3) Alleen en eenzaam schuilen voor de regen onder het afdak bij 013. De aangewezen plek om even een rustmoment te pakken. Bovendien kun je dan eindelijk eens een goede blik werpen op het interieur van 013 omdat het zicht voor de verandering eens niet zal zijn geblokkeerd door andere bezoekers. 

4) Ongestraft lekker baldadig belletje trekken bij de Boxoffice van 013. Je hoeft niet eens hard weg te rennen, want er is toch niemand die je bestraffend zal toe spreken. 

5) Stiekem roken binnen de witte lijnen voor de deur van 013 zonder daar op aangesproken te worden (ook aan te raden wanneer u niet rookt. Een beetje tegendraads gedrag past wel bij Incubate).

6) Alle drank met echt geld betalen met uitzondering van de MIDI. Een ultiem pluspunt.

7) Het licht verbaasde gevoel op donderdag dat je nog niet een show in 013 hebt gezien tijdens deze Incubate, waardoor je op donderdag je enorme voorliefde voor gitaren en bowlingballen overboord werpt en je toch maar in het dansgewoel werpt in de poptempel van Tilburg (om vervolgens toch maar wat van die plastic munten aan te schaffen).

8) De diepe teleurstelling  op vrijdag dat ondanks je Incubate passe-partout geen toegang kunt krijgen tot de metal show in de kleine zaal van 013. De poptempel blijkt een ondoordringbare bunker voor mensen met met een vierdaags gebrek aan slaap.

9) Zaterdagnacht van het terras op de Korte Heuvel naar je fiets lopen en lichtelijk aangeschoten (of ronduit dronken) een traantje laten omdat het echt gewoon donker is 013. 

10) Op zondag na afsluiting van de feestelijke week nog even kijken naar de posters van alle concerten die wel plaatsvinden in 013 en dan plotseling beseffen dat het allemaal een groot stuk performance-art was. Dit enkel om je te laten zien hoe belangrijk een actief en open popcentrum is in een middelgrote stad als Tilburg. De wetenschap dat dit podium actief met de voeten in de modder van de eigen stadscultuur staat, meedoet, aanstuurt, motiveert, buiten de eigen deuren samenwerkingen zoekt met verschillende andere culturele instellingen en activiteiten en deze zo mogelijk ook ruimte biedt. Een poppodium dat actief en pro-actief een rol neemt in de stadscultuur waar het zelf uit voort is gekomen. Een boodschap aan de bezoekers van Incubate dat cultuur niet voor niets komt. Daarom en daarom alleen heeft Incubate dit jaar zes van de zeven dagen de act NIETS in 013 staan, nu al gegarandeerd het hoogtepunt van de tiende editie van het stadsfestival.