Fright Eye, Stadskelder, vrijdag 19 september 2014

Begint ieder nummer nog met een aardig deuntje, het gaat al gauw over op snoeiharde muziek. En bij deze snoeiharde muziek, hoort snoeiharde zang. Zo hard ook zelfs, dat het onverstaanbaar is in welke taal de zanger nou eigenlijk zingt. Tien man staan binnen wanneer Fright Eye begint te spelen. De toeschouwers houden een 'mooie' cirkel vrij voor het podium. Of zou het zijn dat ze dan minder dichtbij de boxen staan?  

Weinig afwisseling in de nummers. Het is gewoon even een halfuurtje knallen. Twee gitaren en een drum, dat is alles wat nodig is voor de Denen om hun garage rock te maken. En er is ook zang, tenminste de zanger doet ook flink zijn best hard geluid te maken.

Misschien heeft Fright Eye de pech gehad dat de act voor hun niet is op komen dagen, waardoor de zaal nog geheel leeg was toen zij even een portie muziek gingen maken. Maar uiteindelijk lijken de mensen die even een kijkje komen nemen, zich thuis te voelen met deze muziek. 

De knusse Stadskelder telt bij aanvang een mannetje of tien, maar aan het eind van het optreden is het aantal ruim verdubbeld. Ook die akelige lege cirkel wordt opgevuld. Knikkende bollen op het ritme van de muziek en hier en daar een wiebelend been. Het publiek is lekker divers: van hanekam en zwarte shirts tot polo's met hawaiprint.  

Het is een optreden wat je verwacht bij garage rock. Hard, snel, veel energie, gewoon even volle bak rammen. Alleen is dit gewoon echt te hard. Misschien dat de locatie de Stadskelder hier toch minder geschikt voor is.