Maydien, Mundial,  Hall of Fame platform, zaterdag 28 juni 2014

De Brabantse rapper stond dit jaar onder andere al op het Eurosonic Noorderslag festival, waar hij als groot talent neergezet werd. Ook op Best Kept Secret gaf hij acte de presence. Samen met zijn band maakt de rapper funky hiphop met veel soul en jazz invloeden en swingende electro. Producer Mitchell LC Yard is verantwoordelijk voor de beats, daarnaast valt vooral de onwijs getalenteerde gitarist op tijdens de nummers. Hij neemt tijdens een van de nummers echt het voortouw en laat met een jazzy solo horen wat hij in zijn mars heeft. 

Tijdens een van de intro’s zegt Maydien "zonder muziek schrijf ik geen teksten", daarmee refereert hij aan het belang van de band en zet hij producer Mitchell in het zonnetje. Het is duidelijk te merken dat de muzikanten onderling elkaar goed ondersteunen, de band heeft lol en heeft veel contact met elkaar om de samenhang goed te houden, en dat wordt met het nummer ‘Path & Paths’ nog veel duidelijker: daarin komt de achtergrondzang van Mitchell goed naar voren en dat geeft meermaals een kippenvelmoment tijdens dat nummer. Er zit dan zo'n vibe in het nummer dat het bijna magisch maakt. Zijn achtergrondzang hemelt het nummer helemaal op. Daarnaast wordt het nummer ondersteunt door de man op toetsen, waardoor het nummer één geheel wordt.

Aan het eind van het optreden stapt de band van het podium en doen Mitchell en Maydien samen een nummer, dat alleen bestaat uit de beats vae raps. De band zit ondertussen in een hoekje van het podium te chillen en toe te kijken hoe die twee er een goede vibe van weten te maken. Het nummer is net wat harder en zwaarder dan de rest van het optreden, dat toch net wat funkier en swingender is. Nu is het even tijd voor wat zwaardere en donkere beats. Het heet toepasselijk genoeg ‘Working Out’ en dat is wat het publiek dan ook eindelijk doet: dat komt eindelijk los. Sterker nog: als Maydien vraagt of de dames willen gaan ‘dippen’, wordt daar gretig gehoor aan gegeven. Tijdens dit nummer wordt pas echt duidelijk hoe goed de vocalen van Maydien eigenlijk zijn: hij heeft een hele heldere stem, die helaas tijdens de raps minder goed naar voren komen dan als hij echt clean gaat zingen. Dit zou hij vaker tijdens zijn nummers mogen doen.

Het publiek is nog wat afwachtend, maar de Hall wordt gedurende het optreden wat meer gevuld en het publiek dat er staat, wordt na ieder nummer enthousiaster. Maydien heeft ontzettend veel charisma en met de nodige interactie met het publiek wordt deze telkens wat losser. De zanger vraagt meermaals om geklap tijdens nummers, vraagt hoe het in Tilburg is, en meldt meermaals dat dit zijn eerste optreden is op Mundial. Op de eerste rij staat een mooie dame vanaf het eerste nummer heerlijk te swingen. Het is duidelijk dat zij zich niets aantrekt van het vroege tijdstip waarop Maydien staat te spelen.

Dat Maydien een grote gunfactor heeft, is wel duidelijk. Vanaf het eerste nummer merk je dat het publiek de rapper in haar armen sluit, en Maydien laat blijken dat hij het waardeert tijdens zijn praatjes maar ook in zijn non-verbale communicatie. Tijdens het optreden komt een beetje dezelfde vibe als bij die andere veelbelovende rapper van dit moment, Coely, naar boven. Maydien is ontzettend getalenteerd maar zou nog eens goed moeten kijken naar zijn optredens of het niet wat dynamischer zou kunnen, want na een aantal nummers lijkt zijn muziek wel een beetje veel op elkaar. Meer experimenten als het nummer alleen met zijn producer zou voor meer afwisseling kunnen zorgen. Het optreden was gaaf, maar nog niet indrukwekkend genoeg om ‘mind-blown’ de Hall of Fame te verlaten.