Het is zeker geen onaangename verschijning, de afsluiter in de Kleine Zaal van 013. De Amerikaanse Erika M. Anderson (EMA) is een lust voor het oog, dat heeft ze in ieder geval al mee. Eerder dit jaar verscheen haar uitstekende debuut Past Life Martyred Saints, dat ze vanavond ten gehore mag brengen. Een plaat vol heerlijk rammelende noisepop, dat live nog meer – én beter – blijkt te rammelen.

CONCERT
EMA, Kleine Zaal 013, zondag 18 september

MUZIEK
Rammelende noisepop met een bijzonder aanstekelijk randje.

PLUS
Anderson weet als geen ander hoe haar uiterlijk te gebruiken. Wulps schrijdt ze over het podium, haar handen de microfoon strelend. Het frontvrouwschap beheerst ze als geen ander en dat is geen verkeerde eigenschap, gezien ze niet over de meest consistente band beschikt. Ze weet de aandacht continu op zich te vestigen en is overduidelijk de meest constante factor van het gezelschap.

MIN
De drummer, het zusje van Anderson, zit er net iets te vaak naast. Niet zo vaak dat het storend wordt, maar het valt wel op. De band wordt wel erg op de achtergrond geplaatst, maar dat is allerminst vervelend te noemen wanneer je het privilege hebt een klein uur naar de prachtige blondine te mogen staren.

CONCLUSIE
Wanneer je – wijselijk – hebt besloten The Fall over te slaan, heb je aan EMA een bijzonder aangename afsluiter van Incubate. Anderson steelt vanaf de eerste minuut de show en is niet alleen een lust voor het oog, maar zeker ook een lust voor het gehoor.

CIJFER
9-