Liefhebbers van het gothicmetal genre in de breedste zin van het woord konden deze maand hun lol niet op in 013. Begin deze maand speelde de koningin van de gothic metal Tarja Turunen en zaterdagavond is het de beurt aan de cello-goden van Apocalyptica. Echter is  eerst vanavond de theatrale gothicmetal van Therion aan de beurt. De band vanavond bijgestaan door de progrockers van Loch Vostok en Leprous.

LOCH VOSTOK
Alle metal clichés qua uiterlijkheden worden uit de kast gehaald bij de eerste band van vanavond: leren broeken, te grote blouses en een kleine dikkerd met baard als zanger. De perfecte ingrediënten voor black- of deathmetal zou je zeggen, maar niets is minder waar. Deze heren maken progmetal met donkere invloeden van eind jaren 80. De zanger blijkt naast te kunnen grunten ook te beschikken over een geweldige, cleane zangstem. Een unieke warme klank die hij afwisselt met ijskoude grunts. Een prima en vermakelijk voorprogramma dat zelfs nog een nummer aan de 'chickies' in de zaal opdraagt.

LEPROUS
Het is niet snel dat een voorprogramma echt kan verrassen in de positieve zin van het woord. De Noren van Leprous gaan tegen alle clichés in en zo ook tegen deze. Muzikaal gezien is het op het eerste gehoor even wennen en bij vlagen zelfs  vreemd. Het laat zich nog het best omschrijven als jazzy prog met hier en daar naast een vertrouwde progstem en een eigenaardige falsetto mannenstem. De uitdossing van de heren past hier perfect bij: dreadlocks, vlinderdasje en giletjes. Een waar rariteitenkabinet waar we zeker in de toekomst nog meer van gaan horen.

THERION
Inmiddels alweer dik twintig jaar verblijden de dames en heren van Therion ons met een breed scala aan metal. Voor wie niet van theater en truttigheid houdt, kan maar beter rechtsomkeert maken. In steampunk outfit brengen de dames en heren hun metal aria's ten gehore. Alles, maar dan ook echt alles is nep en gespeeld. Zelfs de gitaristen doen een duit in het zakje. Op de bassist na. Deze lijkt druk zich in een hoekje van een podium, gehuld in simpele niet 19de eeuwse kleding. Wat blijkt: het is de vervanger van De Nalle die wegens omstandigheden niet mee op tour kon. Daar is niets van te horen want ook hij speelt de sterren van de gothic-hemel.

Vanavond speelt Therion een mix van nieuw en oud werk. Opvallend hieraan is dat hoe nieuwer het werk is hoe meer de nadruk live komt te liggen op het toneelspel. En dat is tenenkrommend. Er is voor de gelegenheid een aantal ronde barricades op het podium gezet waar men achter staat, die werkelijk waar nergens op slaat en ook niet echt gebruik wordt. Gelukkig is het technisch allemaal dik in orde. De zangers laten horen dat ze zowel in het laag als in het ballen-knijpend hoog hun mannetje staan. Alles aan Therion is vanavond strak. Het geluid, de solo's, de gitaristen, maar ook de kleding. Altiste Katarina draagt een korset dat haar borsten omhoogduwt tot het formaat van twee ruime bijzettafels. Niet alleen voor de mannen is er vanavond genoeg om naar te kijken, ook de vrouwen kunnen 'genieten' van een zanger in een te strakke lerenbroek. Waarin alles goed tot zijn recht komt. Alsof dit nog niet genoeg hoogtepunten zijn van een avond theatrale metal sluit de band af met 'To Mega Therion' waarop zij zelf dan wel niet uit hun dak gaan, maar het publiek des te meer.