Liefhebbers van muziek met reggae-invloeden komen goed aan hun trekken in 013 deze nazomer. Vorige maand betrad The Cat Empire het podium, half september staat Beef voor het laatst in Tilburg op de planken en donderdag was het de beurt aan Jaya The Cat. Deze mannen deden waar ze bekend om staan: de zaal enthousiast krijgen met rauwe reggaepunk.

ROB SAWYER
Maar eerst mag Australiër Rob Sawyer de goed gevulde Kleine Zaal opwarmen. Dat doet hij op blote voeten, in een net iets te klein hemdje en met slechts een akoestische gitaar. Zo af en toe weet hij daarmee best te imponeren. Met zijn kleine Nederlandse woordenschat (proost, leipe shit ouwe, gezellig) en zijn folk-achtige muziek brengt hij het publiek goed in de stemming. Hoogtepunt is een cover van Bad Religion, waarbij het net lijkt alsof Sawyer twee gitaren tegelijk bespeelt. Sommige nummers zijn lekker dansbaar, maar helaas vervalt hij ook af en toe in lange melodramatische gitaarsolo’s.  Dat haalt het tempo uit zijn set en maakt de drie kwartier die hij speelt toch best lang.

JAYA THE CAT
“Wij zijn Jaya The Cat, maar dat wisten jullie al”. Met die woorden opent de Tilburgse toetsenist Jan Jaap Onverwagt het optreden van de Nederlands-Amerikaanse band. Het merendeel van het publiek weet heel goed wie er op het podium staan, zo blijkt uit het vele meezingen. Veel vaste fans zijn op dit optreden afgekomen, waaronder een behoorlijke groep Zuid-Limburgers. Na een klein oponthoud door wat technische problemen aan het begin van de show, overdondert Jaya The Cat met een mix van punkrock en reggae. Soms is het net Bob Marley met een dun punksausje, vaker is het net andersom en lijkt het meer op punk met een klein beetje rastahaar.

De Amerikaanse frontman Geoff Lagadec, die door het ontbreken van een band aan zijn gitaar zijn instrument heel komisch vasthoudt, zingt lekker rauw en overtuigend. Het publiek danst, schreeuwt, zingt, gaat op commando op de grond zitten en maakt er een feestje van. Hoewel enkele vaste bezoekers van de band klagen dat de show van de band er al jaren hetzelfde uitziet, is daar op het podium niets van te merken. Uiteindelijk verlaat de band halfdronken na een lange toegift het podium. Maar niet voordat ze het publiek meerdere malen hebben opgeroepen om samen met de band te gaan genieten van een afterparty in de Extase. Daar ging het feest nog een paar uurtjes door...