Zelden zal er zo’n lange rij hebben gestaan voor 013 als afgelopen zondagavond. Bijna tot aan de Spoorlaan stonden gillende jonge meisjes die niets wilden missen van hun helden, de Britse tieneridolen van McFly.

Vrijdagavond (!) zitten de eerste meisjes al tegenover 013 te wachten. Vanuit Duitsland en zelfs Zweden zijn ze gekomen met maar één doel: helemaal vooraan staan bij hun favoriete band. Een dag later hebben ze gezelschap gekregen van een groepje Belgische en Nederlandse meiden. Onder hen de 19-jarige vriendinnen Soraya, Cheryl, Liselotte en Yvonne. De meiden kennen elkaar via MySpace en zagen McFly al vele malen eerder, onder andere in Engeland en Duitsland. Na het optreden in Tilburg reizen ze door naar Amsterdam, zodat ze de band daar een dag later nog een keer kunnen bewonderen.

Ondertussen moeten de meiden zaterdagavond aan bezoekers die dronken terugkomen van hardstylefeest Euphoria uitleggen waarom ze hier in godsvredesnaam kamperen. McFly, daar hebben de meeste hardstyleliefhebbers nog nooit van gehoord. Net als de gemiddelde 3VOOR12-lezer waarschijnlijk. Bijzonder detail: het optreden is niet helemaal uitverkocht. Maar deze fans zijn zo fanatiek, dat ze al dat wachten graag over hebben voor een plekje vooraan. Dat geldt ook voor de mensen die zich zondag bij de lange rij hebben aangesloten. Vooral meiden, een enkele moeder en slechts een handvol jongens. Die jongens blijken bij navraag overigens meestal ‘mee te moeten’ van hun vriendin.

DESTINE
Over naar de muziek dan. Het voorprogramma wordt verzorgd door Tilburg’s trots Destine. De ster van deze band blijft rijzende. Vorige maand stond ze op Lowlands en haar singles In Your Arms en Stars worden veelvuldig gedraaid op 3FM. Destine’s commerciële poppunk ligt lekker in het gehoor en de catchy nummers blijven in je hoofd hangen. Live blijft de band zeer goed overeind. De zang is vaak meerstemmig en altijd loepzuiver. En dat is best knap voor een band die zoveel over het podium heen en weer springt als Destine. Weliswaar doet de show een beetje ingestudeerd aan en is het jammer van de backingtrack die af en toe meeloopt. Maar dat maakt de meiden in het publiek helemaal niets uit. Die genieten van de band die, als ze zo doorgaat, de Dommelsch Zaal volgend jaar waarschijnlijk in haar eentje vol krijgt.

MCFLY
Na een kort intermezzo is het dan eindelijk tijd voor McFly. Wanneer de band het podium betreedt, klinkt er een oorverdovend gegil door de zaal. Op zo’n moment is bovengetekende heel blij met zijn oordopjes. De muziek van de Britten is iets minder wild dan die van Destine. Als je goed luistert, hoor je invloeden van onder andere The Beatles en Queen. Boybandmuziek, maar dan met een beetje niveau. Ook McFly heeft de meerstemmige, loepzuivere zang goed op orde en weet het publiek meer dan te entertainen. Hoewel de toeschouwers waarschijnlijk even hard zouden schreeuwen als de band een potje zou zitten kaarten op het podium.

Dan rest nog de vraag welke band nou het beste is. Op de 013-site was daarover vooraf al een hele oorlog uitgebroken tussen fans van McFly en Destine, waarvan de eerste categorie logischerwijs in de meerderheid was. Op basis van het optreden gaat de voorkeur van uw recensent, misschien beïnvloed door enig chauvinisme, toch heel voorzichtig uit naar Destine. De ouders, die achteraf hun kroost voor de 013 staan op te wachten, zal dat niet veel uitmaken. Die zijn allang blij dat hun dochters weer veilig terug in hun armen zijn.