De laatste show van Beef eindigde niet in tranen, maar met een mooi feestje. Van begin tot einde ging de tot de nok toe gevulde Dommelsch Zaal van 013 los op de relaxte reggae en ska van deze band. Ook haar supportact Soundsystem United Sounds liet de voetjes van de vloer gaan. Met haar mix van reggae en dancehall was ze de perfecte opening én afsluiting van Beef.

SOUNDSYSTEM UNITED SOUNDS
De Tilburgse roots blijven centraal staan tijdens de afscheidsavond van Beef. Soundsystem United Sounds komt dan ook uit Tilburg en heet alle gasten welkom. De band bestaat normaal gesproken uit zes man, maar vanavond slechts uit twee. De lange rasta’s van de dj verklappen al genoeg: hier gaat wat goede reggae gedraaid worden. En dat gebeurt dan ook. Gemixt met dancehall van onder andere Sean Paul zorgt het soundsystem voor een set waarop niemand stil kan staan.

BEEF
De wietgeur in de zaal zet de toon van de avond: er heerst een ultieme relaxtheid en alles mag. Zodra de eerste tonen klinken en frontman Pieter Both zijn entree op het podium maakt, gaat de hele zaal los. De vrolijkheid en charisma stralen van het podium af. Het is het allerlaatste optreden en daar willen de mannen optimaal van genieten. “Jongens, maak je geen zorgen dit is heus niet onze laatste keer in Tilburg! We will be back, like the Terminator!” Het publiek joelt uitgelaten. Vervolgens zetten de drie blazers die ze hebben meegenomen een oude bekende in: Cashing The Money. Dit nummer staat voor wat Beef is: een band die ontzettend lekkere reggae speelt en die er ook echt een feestje van maakt.

De twee zangers besluiten dat ze wat gaan jammen. Als ze totaal improviseren zijn ze op hun best. Na twaalf jaar zijn ze behoorlijk op elkaar ingespeeld en je ziet goed dat ze ervan genieten. Je krijgt het gevoel dat je op Jamaica rondwandelt en de zon op je bol schijnt. Dan gaat het tempo omhoog en de zaal begint te skanken. Dat Beef ska ook goed onder de knie heeft, is te merken. De blazers spelen strak en de twee zangers gaan samen helemaal los op het podium.

Aangezien Bob Marley toch the Godfather of Reggea is, worden er ook wat nummertjes van hem gecoverd. No Women, No Cry kan natuurlijk niet achterblijven en de versie van Beef staat als een huis. Ze geeft er een eigen draai aan die sowieso swingt. Er wordt tijdens deze laatste show ook nog aandacht gegeven aan de mensen die normaal niet zo in de spotlight staan. Zo krijgen alle blazers even hun eigen momentje. De trompettist moet drie keer opnieuw beginnen voordat zanger Bram tevreden is. Maar uiteindelijk geeft hij dan ook een waanzinnige solo weg die niemand onberoerd laat. Zijn collega-blazers doen echter niet voor hem onder en zo laat Beef zien dat ze met een stel goede muzikanten op het podium staat.

Uiteraard kan het laatste optreden van Beef niet zonder haar grootste hit: Late Night Sessions. Dit nummer gaat nooit vervelen en ook deze keer is het een groot feest op het podium. Maar dan is er toch een treurig momentje in de show. Zangeres Leona heeft gisteravond een auto-ongeluk gehad en kan daarom niet op het podium verschijnen. Gelukkig was het niks ernstigs en speciaal voor haar wordt het nummer Peace ingezet en dat maakt alles weer goed.

Als Beef van het podium verdwijnt, laat Soundsystem United Sounds meteen weten dat ze nog wel even door mag gaan. “Do you want some more Beef? Do you want it?” De mening van het publiek is duidelijk en de mannen rennen het podium al snel weer op. Er worden fanatiek veel covers gespeeld. Deze variëren van Inspector Gadget en het Wilhelmus tot I Would Stay van Krezip. Je merkt dat het niveau wat gedaald is en er wordt zelfs boe geroepen uit de zaal. Dan gaan de mannen door met hun eigen repertoire en met When The Doves Cry hebben ze de vibe van het eerste gedeelte van het optreden weer terug.

Beef verdwijnt nu echt van het podium en je hebt het gevoel dat de laatste zomerdag van het jaar voorbij is.