In het kader van absurdistisch festival Grublit speelt het door Rik van Iersel en Stuurbaard Bakkebaard aangevoerde Beukorkest vier avonden achter elkaar in Paradox, iedere keer met een andere gast. Afgelopen woensdag beet het rauwe gezelschap het spits af met een uiterst diverse en rijkelijk bizarre performance.

Het al enige jaren in wisselende bezetting opererende zooitje ongeregeld dat zichzelf Beukorkest noemt, blijkt (zoals de naam van de huidige tournee al doet vermoeden) recentelijk gegrepen door het fenomeen dat KISS heet en het voltallige gezelschap treedt vanavond dan ook aan met in navolging van de rockgoden zwart en wit geschminkt gelaat. Zelfs madonna en kind hebben op het affiche ter aankondiging dezelfde behandeling ondergaan. Toch is het ongeveer tienkoppige ensemble van vanavond allerminst een coverband te noemen, om maar niet te zeggen dat de gespeelde muziek nauwelijks iets met voornoemde groep te maken heeft. In deze context lijken de vertrouwde maskers eerder iets weg te krijgen van pierrotgelaten ergens in een obscuur cabaret in het Berlijn van de jaren twintig.

Want invloed van de tegelijkertijd macabere en speelse (d)weil(l)orkesten uit die tijd is er duidelijk wel in het zeer veelzijdige geluid van dit combo. Meest kenmerkend voor het Beukorkest is wellicht echter nog wel de voorkeur voor primitieve en basale klanken, van elementair bluesgehuil vertolkt in Captain Beefheart modus (waarbij lokale gitaarheld Jacques Palinckx een glansrol vervult) en een rauwe versie van Black Betty tot gesampled ‘watergetrommel’ van pygmeeën en aan gamelanmuziek herinnerend getingel op buizen, tijdens welke activiteit veel groepsleden door het publiek lopen. Het gehele optreden kent sowieso een sterk theatrale inslag, met de voor deze tournee uit het Amerikaanse Nervous Cabaret weggeplukte zanger en gitarist Elyas Khan als zelfgekroonde koning en oud-stadsdichter en losgeslagen hellehond Nick J. Swarth in een gelegenheidsrol als vocalist en (tussen reguliere set en toegift) op het geklap van het publiek dansende marionet.

Na afloop merkt een bandlid tijdens het cd verkopen op het prachtige en verrassende optreden van deze avond als een ‘aardige opwarmer’ voor de komende drie optredens te beschouwen… Iedere zichzelf respecterende liefhebber van rauwe, veelzijdige, creatieve en prettig gestoorde muziek wordt derhalve dringend aangeraden dit orkest één van de komende dagen in levenden lijve in Paradox te aanschouwen!