Twee weken na de massahysterie bij McFly staat vanavond rockicoon Papa Roach in 013. Het gaat er misschien iets beschaafder aan toe, maar de hoeveelheid fans is ook vanavond niet misselijk. Papa Roach wordt bijgestaan door Heaven’s Basement, een Britse sleazy hardrockband en Madina Lake, een Amerikaanse alternatieve rockband.

HEAVEN’S BASEMENT
De eerste helft van het voorprogramma wordt vanavond verzorgd door Heaven’s Basement. Deze Britten laten een geluid horen dat recht uit de jaren tachtig lijkt te komen. Op zich helemaal niets mis mee: je waant je als toeschouwer bijna bij Guns ’n Roses, ruim vijftien jaar geleden in het Goffertpark. Op het moment dat je je ogen opendoet staat het lachen je echter nader dan het kippenvel. De vijfmansformatie lijkt amper een serieuze band. Zanger Richie stort zich bij tijd en wijlen in een partij improvisatiedrama waar Grace Jones een puntje aan kan zuigen, om nog maar niet te spreken over de overmatige hoeveelheid make-up en de wel erg vrouwelijk aandoende kleding die de mannen dragen. Niet dat de zaal hier mee zit; de in groten getale aanwezige pubermeisjes gillen net zo hard naar de ontblote bovenlichamen van de gitarist en de drummer als ze tijdens Spangas zouden doen.

MADINA LAKE
De laatste krachtmeting voor het publiek voordat Papa Roach de pannen van het dak komt rocken is de Amerikaanse formatie Madina Lake. De kern van de band wordt gevormd door de tweelingbroers Nathan en Matthew Leone. De broers kregen internationale faam na hun deelname aan de all-American spelshow Fear Factor, waar ze wonnen. Met het prijzengeld is vervolgens de eerste demo opgenomen. Inmiddels hebben de mannen het podium gedeeld met bands als Halifax, Aiden en Enter Shikari. Dat Madina Lake een stuk  geroutineerder is dan Heaven’s Basement is de hele show door duidelijk. De Amerikanen spelen een onwijs strakke set, zonder hier al te veel zichtbare moeite voor te hoeven doen. Als Nathan oppert de zaal in tweeën te splitsen, is de eerste wall of death ook een feit.

PAPA ROACH
Na monsterhits als Last Resort en Scars zijn ze niet meer weg te denken uit de hardrock/metalscene. Ook vanavond komt het gros van de mensen natuurlijk maar voor één band: Papa Roach. Voor de vierde keer staan ze vanavond alweer in 013, maar de schare fans lijkt exponentieel toe te nemen. De zaal lijkt bijna uit z’n voegen te barsten, terwijl de tickets voor vanavond niet eens uitverkocht waren. Vanaf de eerste gespeelde noten is gelukkig duidelijk dat ook het viertal uit Sacramento er zin in heeft. De mannen spelen een ontzettend strakke set, met opvallend veel nieuwe nummers. Last Resort, dé Papa Roach-kraker, wordt uiteraard bewaard tot in de toegift.

Uiteraard is de wil van frontman Jakoby wet. Hij wil iedereen zien springen; iedereen springt. Hij wil vuisten zien; vuisten krijgt hij. Een enkel minpuntje is misschien toch wel het feit dat Jakoby over het podium rondrent alsof hij over snitches & bitches aan het rappen is, al zal er geen hond zijn vanavond die daar over zal struikelen.

Met pijn in het hart moeten de aanwezigen zich er tegen een uur of elf, na een dik uur Papa Roach, toch bij neerleggen dat de avond over is. Een aantal gelukkige fans mag nog mee backstage voor een meet & greet met de mannen, om aldaar de mooiste dag uit hun leven, als we de vreugdekreten mogen geloven, nog op de gevoelige plaat vast te leggen.