Antillectual en After The Fall bovenal sympathiek

Spontaan hartverwarmend intermezzo van tourmanager Frank Corva

Wouter de Waal ,

In een behoorlijk lege Bat Cave gaven de hardcore/punkers van Antillectual (NL) en After The Fall (USA) het laatste optreden van hun korte gezamenlijke Europese tour. Ondanks de geringe drukte was het een aangename bijeenkomst. Een spontaan optreden van de manager van deze tour met gebroken snaar maakt het helemaal af.

Spontaan hartverwarmend intermezzo van tourmanager Frank Corva

In een behoorlijk lege Bat Cave gaven de hardcore/punkers van Antillectual (NL) en After The Fall (USA) het laatste optreden van hun korte gezamenlijke Europese tour. Ondanks de geringe drukte was het een aangename bijeenkomst.

NEW POKERFACE
De avond wordt geopend door het Bredase trio New Pokerface, dat zich toelegt op het soort van punk dat zo als soundtrack kan dienen voor een high school film. Veel vrolijke meerstemmige refreinen dus, met een passend naïeve charme gebracht. Zo drinken de rakkers aan het begin van hun set nog even half stiekem een fles whisky leeg (stoute jongens!). Een leuk begin.  

AFTER THE FALL
Net als de vorige band en het navolgende Antillectual kent het uit Albany, New York afkomstige After The Fall een elementaire bezetting van drummer, bassist en gitarist. Wel tapt de groep duidelijk uit een harder muzikaal vaatje met haar ritmisch afwisselende, snelle hardcore. Zoals dat in deze kringen gebruikelijk is, voelen mensen die de liedjes kennen zich niet geremd om soms op het podium te springen om even mee te brullen en bedankt de band tussen nummers door alles en iedereen die deze tour mogelijk heeft gemaakt. Hartstikke schattig allemaal.

FRANK CORVA
Daarna besluit de manager van deze tour, ene Frank Corva, met behulp van een van Antillectual geleende akoestische gitaar spontaan zijn zingend hart de vrije loop te laten. De klaarblijkelijk in deze kringen maar al te bekende nummers worden massaal (nou ja, door het selecte publiek dan) meegezongen. Een gebroken snaar op het einde van de set maakt het helemaal af. Een rauwe, kwetsbare en vooral vertederende performance.

ANTILLECTUAL
Tot slot klimmen de Nijmegenaren van Antillectual op de planken voor een set die formeel maar liefst een uur zou moeten duren. Ze hebben echter al wat op die tijd beknibbeld door meneer Corva de gelegenheid te geven zijn hart te luchten en daar zijn ze naar eigen zeggen wel blij mee, aangezien hun muziek zich niet zo leent voor lange concerten. Inderdaad valt die duidelijk in de categorie ‘kort maar krachtig’, met het melodieuze van de eerste en de ritmische variëteit van de tweede band van deze avond, samengebald in ongebruikelijk opgebouwde, snelle songs. Ook nu weer schijnen veel aanwezigen het gespeelde materiaal te kennen, waaraan men graag uiting geeft door lustig mee te schreeuwen. Ook Antillectual maakt er een gewoonte van alles en iedereen te bedanken en liedjes steevast aan iets of iemand op te dragen, zoals aan hun verse maatjes van After The Fall of de Tilburgse Hall Of Fame. Wat overigens inderdaad een sympathieke tent is, zoals Antillectual een sympathieke band is, die zorgt voor een toepasselijk einde van een weliswaar schaars bezochte, maar hartverwarmende avond.