In een goed gevulde Cul de Sac kwam zaterdagavond een vreemd uitziende man met zonnebril het podium op. Het bleek Chris Chameleon. Hoewel deze Zuid-Afrikaan zich wat eigenaardig over het podium bewoog, zette hij een goede en toegankelijke rockset neer.

De band, die Chameleon heeft opgepikt in Engeland, is alvast begonnen met het spelen van een intro, wanneer de zanger het podium op komt. Met zijn eyeliner, zonnebril en gestreepte T-shirt is hij niet echt een aantrekkelijke verschijning. De vrouwen vooraan bij het podium denken hier duidelijk anders over en lijken wel zin te hebben in een stukje Zuid-Afrikaans vlees. Wanneer halverwege de avond ook nog eens het shirt van Chameleon uit gaat, lijkt het feestje voor het podium compleet. Smaken verschillen, zullen we maar zeggen.

Wanneer je Chameleon's wulpse en soms wat enge bewegingen negeert, blijkt de muziek van de set heel leuk in elkaar te zitten. De liedjes variëren van indierock tot bijna mainstreampop, met hier en daar wat punkinvloeden. Bijna allemaal hebben ze een heel catchy karakter en het is goed voor te stellen dat de zanger al menig hit heeft gescoord in zijn moederland. Hoewel Chameleon zichzelf duidelijk als de ster van de avond ziet, speelt zijn begeleidingsband erg goed. Al lijken de drie mannen met hun brave huisvaderuiterlijk niet helemaal bij deze zanger te passen. Enige vorm van chemie tussen band en zanger lijkt ook totaal te ontbreken.

Toch is het niet eerlijk om Chris Chameleon alleen maar als een enge en irritante performer te omschrijven. Want de mix van verschillende talen (Afrikaans, Engels en Duits) die hij in zijn show gebruikt, is erg leuk. Ook de grappen die hij tussen de nummers door vertelt, zijn vaak reden tot een glimlach. Chameleon is duidelijk een vakman, die al jaren op het podium staat. Maar de eyeliner mag de volgende keer thuis in Zuid-Afrika blijven.