De Eindhovense bands Woody And Paul en Stuurbaard Bakkerbaard lieten vrijdagavond een goedgevulde Kleine Zaal horen wat gave muziek is zonder mainstream te zijn. Beide bands overschreden veel muzikale conventies, wat erg goed uitpakte. De vrolijke combinatie van blues, country en folk van Woody And Paul was een prima opwarmer voor het vuigere werk van Stuurbaard Bakkebaard.

WOODY AND PAUL
Woody And Paul zijn twee heren uit het schone Eindhoven. Live aangevuld met drummer Joshua en bassist Ernst laten zij zien dat blues, folk en country helemaal niet oubollig hoeft te zijn. Met drie albums en twee EP’s hebben Woody And Paul hun naam al redelijk weten te vestigen in het Nederlandse muzieklandschap. En terecht, want deze mannen kunnen muziek maken! Zowel Woody als Paul zijn vingervlugge gitaristen en ook de zangpartijen zijn van zeer hoog niveau. En het is best knap om je elektrische gitaar als een échte banjo te laten klinken. Bij de wat experimentelere rustige nummers doet Woody And Paul denken aan het wat toegankelijkere werk van Sixteen Horsepower. Gelukkig zijn de teksten wat minder moralistisch en wordt het publiek voornamelijk heel erg blij van Woody And Paul.

STUURBAARD BAKKEBAARD
Stuurbaard Bakkebaard is een stuk harder en vuiger dan Woody And Paul. Alleen het ruige voorkomen van zanger/gitarist Timo van Veen is al overdonderend. De vierde plaat van Stuurbaard Bakkebaard, L’Amour, is net uit en meer dan terecht positief ontvangen. De bezetting is inmiddels uitgebreid met DJ DNA, voorheen actief bij Urban Dance Squad. Deze toevoeging maakt Stuurbaard Bakkebaard misschien nog wel experimenteler dan het al was, maar dat kunnen we toch echt alleen maar als positief ervaren. Ook op L’Amour laat Stuurbaard Bakkebaard horen dat muziek helemaal niet in een hokje hoeft te passen om zowel kwalitatief als creatief/esthetisch bij het publiek in de smaak te vallen. De complete chaos die Stuurbaard Bakkebaard weet te creëren is vermakelijk. De gezichtsexpressie van drummer Mark Koppen maakt het geheel nog een tandje absurder. Het nummer Deutsches K doet met zijn absurde tekst een brede lach op het gezicht van de gemiddelde bezoeker verschijnen.

Er wordt veel van het nieuwe album gespeeld, maar ook het oudere werk komt voorbij. Het gemêleerde publiek lijkt alles prima te vinden. De Eindhovenaren weten het publiek omver te blazen en te boeien, ook al lijken sommige nummers geen enkel vormschema te kennen en is de muziek soms toch echt een bak herrie. Stuurbaard Bakkebaard zingt in het Frans, Engels en Nederlands en ik sluit niet uit dat ze af en toe ook à la Sigur Rós in een verzonnen taal zingen. Na een goed uur houdt de band het voor gezien, gelukkig komen de mannen terug om af te sluiten met het prachtige Lied Van De meeuwen.