ZAFATTA
MUZIEK
Hoekige gitaarrifjes met funky basloopjes. De band heeft duidelijk veel naar de Red Hot Chili Peppers geluisterd. Maar dit betekent niet gelijk dat ze hier een kopie van zijn. De nummers hebben door de stampende drum- en gitaareffecten een scherp rockrandje. Duidelijk wordt de muziek als belangrijker geacht dan de tekst van een nummer, maar de tekst van het eerste nummer I Lost My Only Pair Of Socks is hilarisch.
PLUS
Zaffata weet waar ze mee bezig is. Bij dit trio heeft iedereen zijn kwaliteiten en weet dit goed te benutten. De samenwerking tussen de bassist en de gitarist is heel leuk met veel tegenmelodieën en de drummer speelt veel afwisselde ritmes.
MIN
Het gevoel ontstaat soms dat de band niet aan het optreden is, maar dat het publiek gewoon getuige is van een gezellige jamsessie. Maar deze sessie vindt plaats op het podium in plaats van in het repetitielokaal. Het klinkt strak en goed, maar van interactie met het publiek is bijna geen sprake.
CONCLUSIE
Zeker een goede band, al kan de stageperformance wat spannender.
CIJFER
7,5 (KK)
------------------------------------------------------------
MADDYLANE
MUZIEK
Maddylane houdt het midden tussen Skunk Anansie en Live: gemakkelijk in het gehoor liggende rock naar Amerikaans concept die lekker strak gespeeld wordt. De nummers die Maddylane vandaag laat horen, kennen allemaal goede melodieën en catchy gitaarloopjes. Best geschikt voor de vroege zondagmiddag.
PLUS
Het klinkt allemaal onberispelijk. Zangeres Maartje Meessen heeft een heerlijke stem met een sexy kraak in de lage regionen. De band speelt lekker energiek en de nummers weten te raken, maar de emotie eist nooit te veel de aandacht op. Maddylane weet ijzersterke refreintjes te schrijven. Afsluiter Tomorrow is een meeslepende powerballad.
MIN
Een eigen smoelwerk heeft Maddylane niet. De nummers worden nergens verrassend en de riffs zijn net niet onderscheidend. Het mag best een beetje minder braaf. Goed voorbeeld: anders dan de zangeres aankondigt, komen we er helemaal niet achter waarom The Pussy Song zo heet.
CONCLUSIE
Maddylane doet het prima, speelt strak en weet best te vermaken. Helaas mist de band op dit moment nog een eigen karakter.
CIJFER
7+ (DdV)
------------------------------------------------------------
THE SNOUT EATING LIVERS
MUZIEK
Als The Snout Eating Livers wordt aangekondigd, is de sfeer nog wat rumoerig. Dit strookt prima met de muziek, waar de termen ‘onheilspellend’ en ‘freaky’ het meest raak lijken te zijn.
PLUS
De visuals op het diascherm in de Kleine Zaal sluiten perfect aan op de vage mix van electro-wave-pop en triphop van The Snout Eating Livers. Denk aan puddingen, oude Russische horrors en alles wat daar tussenin zit. Ook de performance zit helemaal snor: zangeres Renate gaat helemaal op in haar show; als in een trance produceert ze de vreemdste bewegingen op de duistere muziek.
MIN
De visuals kun je zien aan de zijkanten van de zaal. Gevolg: je kan niet tegelijkertijd naar de band kijken en de visuals. Dat is lichtelijk vervelend. De zaal is maar halfvol, waar dit optreden toch zeker meer verdient.
CONCLUSIE
De combinatie stageperformance en visuals maken deze show tot een waar spektakel.
CIJFER
8,5 (RM)
------------------------------------------------------------
ENGO
MUZIEK
Een mengelmoes van allerlei gave genres en muziek, ENGO laat zich niet in een hokje plaatsen. Zangeres Anja is gezegend met een stem à la Skin of Anouk, zonder daar meteen een slap aftreksel van te zijn. Skunk Anansie en Guano Apes overgoten met een dun metaljasje: prima!
PLUS
ENGO is muzikaal steengoed en heeft een podiumattitude waar je u tegen zegt. Het enthousiasme van de band werkt zéér aanstekelijk. De gitaar kent een metalgeluid zonder dat we meteen denken dat we in de 'heavy' Bat Cave staan. De melodische nummers en de fanatieke moves van de zangeres zijn een zeer geslaagde combinatie. Zelfs de kleine 'No Sleep'-gasten zijn fan.
MIN
Er is eigenlijk weinig aan te merken op ENGO. Misschien klinkt de muziek af en toe wat dichtgesmeerd. De zangeres lijkt zich in een campingsmoking te hebben gehuld, maar het staat haar nog ook. De orgelgeluidjes doen soms wat pathetisch aan, maar ENGO doet het met flair, dus who cares?
CONCLUSIE
Kwalitatief is er niets aan te merken op ENGO, en ook het plezier dat de band in het spelen heeft maakt er alleen nog maar een mooier feestje van.
CIJFER
8,5 (LR)
------------------------------------------------------------
MARLON PENN
MUZIEK
Ontzettend fijne poprock met een veelzijdigheid aan invloeden die reikt van funk tot blues, met veel ruimte voor experiment. Dat is de muziek die Marlon Penn vandaag deelt met Tilburg op No Sleep 2009. De band achter Marlon Penn, The Modern Underground, bestaat uit een stel muzikale lieden die elkaar ook in het experiment goed aanvoelen.
PLUS
Weinig bands weten in chaotische jams nog structuur te vinden en klinken eerder als een stuurloze kakafonie. Penn en band kunnen dit met overtuiging. Niet alleen zijn uiterlijk, maar ook zijn stem doet bij vlagen denken aan Ben Harper. Het maakt Marlon Penn tot één van de weinige opvallende, onconventionele muzikanten op No Sleep 2009.
MIN
Het is jammer dat Marlon soms moeilijk boven zijn band uitkomt bij de hardere nummers. Verder valt er niets te zeuren.
CONCLUSIE
Van grootse songs tot kleine lieve liedjes, Marlon Penn weet het publiek zonder aarzeling te overtuigen. Hij doet wat hij wilt en dat wat hij doet is muzikaal ontzettend compleet. Eind april wordt Penns debuutalbum Independence verwacht; ondergetekende kan niet wachten.
CIJFER
9 (DS)