TV Buddhas verzamelt aanwezigen voor intieme avond

Batrider vergeet het publiek

Raoul Markaban ,

Zondagavond in de Hall of Fame; geen aangelegenheid die volle zalen trekt, zou je denken. De Nieuw-Zeelandse grungeband Batrider en het Israëlische rock 'n' rollduo TV Buddhas deden het podium naast de skatebaan in de Hall of Fame aan. En inderdaad, publiek was er niet veel, maar vet was het wel.

Batrider vergeet het publiek

Zondagavond in de Hall of Fame; geen aangelegenheid die volle zalen trekt, zou je denken. Zondagavond is dat wederom de waarheid gebleken. De Nieuw-Zeelandse grungeband Batrider en het Israëlische rock 'n' rollduo TV Buddhas deden het podium naast de skatebaan in de Hall of Fame aan, maar wisten zeker geen volle zaal te trekken. Zonde, want TV Buddhas zette een sterke, intieme set neer.
 
BATRIDER
De eerste band is er eentje uit Nieuw-Zeeland: Batrider. Met haar driemansformatie (tenminste, twee-vrouwen-en-één-man-formatie) brengt ze haar grunge ten gehore. Na een nummer of wat blijkt de toch al niet grote zaal van de Hall of Fame te groot te zijn voor de Nieuw-Zeelanders. Muzikaal is het zeker niet slecht, maar door gebrek aan communicatie tussen band en publiek blijft de band anoniem en zorgt ze voor een ietwat saaie set. Al met al is Batrider een band die zeker de schoonheidsprijs niet verdient, muzikaal best indruk weet te maken door de soms trage, epische opbouw naar een spetterend hoogtepunt, maar ze overtuigt de aanwezigen niet door een gebrek aan performance.

TV BUDDHAS
Na een iets uitgelopen pauze loopt ondergetekende iets later dan gepland de zaal binnen, waar op het eerste oog geen band op het podium speelt. Muziek klinkt er echter wel en de cirkel mensen in het midden van de zaal wijst erop dat daar iets te beleven valt. Mickey Triest en Juval Haring, afkomstig uit Israël en samen de TV Buddhas, hebben zoals gewoonlijk de zaal boven het podium verkozen en staan al flink te rock 'n' rollen tussen een publiek dat nu toch wat groter is dan daarnet. Deze ietwat vreemde setting zorgt wel voor een hoge mate van intimiteit; mensen dansen en honden komen zelfs even een kijkje nemen terwijl Mickey helemaal los gaat op haar driedelige drumset (floor tom, snare en bekken) en Juval zijn gitaar er flink van langs geeft. Deze sfeer, maar zeker ook het sublieme gitaarspel zorgen voor een sterke, maar toch gezellige set.