In de zaal hangen posters van het aankomende concert van de “King of Funk” George Clinton in de Effenaar, maar vanavond is het eerst de beurt aan de officieuze “Prince of Funk”: Jamie Lidell. In de Dommelsch Zaal van 013 weet hij er een feestje van te bouwen zoals de hogere machten het ooit bedoelden.

De zaal begint al aardig te krioelen als een krap halfuurtje na de aangekondigde tijd niet  Jamie Lidell, maar zijn live-drummer het podium opkomt om de avond in te luiden met een superstrakke drumsolo. Als even later ook Jamie en de rest van de band verschijnen is het helemaal een feestje, dat begint met het bescheiden hitje Where’d You Go. In anderhalf uur bewijst de naar Berlijn verkaste Brit (samen met zijn allstar-band, bestaande uit onder andere pianist Gonzales en drummer Mocky) een van de meest getalenteerde muzikanten van het westelijk halfrond te zijn. Ondanks zijn af en toe schijnbare ritmegevoel van een doperwt laat hij met onder andere zijn monsterhits Multiply en Another Day horen over een gouden keeltje te bezitten.

Daarnaast blijkt de beste man ook nog eens ontzettend goed te kunnen beatboxen. Met behulp van zijn laptop en ‘gekke-geluidjes-sample-apparatuur’ bouwt hij een beat waar uiteindelijk Little Bit Of Feel Good uit ontspringt. Sommige bezoekers gaat deze muzikale chaos echter boven de pet en de weg naar de bar wordt steeds makkelijker gevonden. Pas als de band weer terug komt, begint de zaal weer meer te bewegen met een hoogtepunt tijdens Another Day.

Sinds Jamie Lidell vorig jaar definitief doorbrak in Nederland heeft de hype flink toegeslagen, met een hoop onwetende ‘fans’ als gevolg.  Logisch dus dat Jamie’s vroegere werk van het album Muddlin Gear minder goed begrepen wordt door het publiek dat massaal is toegestroomd voor de soulvolle hitjes. De echte muziekman (en vrouw) kan het niet ontkennen: Jamie Lidell is geniaal.