Donderdagavond werd de Kleine Zaal van 013 omgetoverd tot één grote punkmeeting. Van oude punkliefhebbers die met elkaar herinneringen ophaalden, tot de nieuwe garde punkers die nog lang niet verwekt waren voor de bands die op het podium stonden besloten de gitaren op te pakken. The Vibrators en UK Subs waren deze twee bands, die lieten zien dat punk nog niet voor iedereen dood en begraven is. THE VIBRATORS We tekenen eind jaren '70 waar bands als Ramones en Sex Pistols punk tot een genre bekendmaakten. Zij vulden de kaders die punkpioniers als The Stooges, The MC5 en The New York Dolls reeds gecreëerd hadden. Van alle punkbands die als paddenstoelen uit de grond schoten was ook The Vibrators zo'n band die zich in 1976 vormde in Engeland. Vanavond staan ze samen met UK Subs als één van de weinige overlevende punkbands hun rauwe drie akkoordenpunk het meer dan welwillende publiek in te smijten. Niet alleen qua naam, maar ook in hun muziek zijn invloeden van The Sex Pistols en The Buzzcocks duidelijk hoorbaar bij The Vibrators. Het slordige en smerige van de Pistols met hier en daar de wat meer opgepoetste punk met een poppy randje waar de Buzzcocks verantwoordelijk voor zijn. De vocalen worden gedeeld door de drie bandleden, wat niets afdoet aan de kwaliteit. De band sluit hun set met Automatic Lover, één van de bekendere nummers uit 1978. Wanneer de band backstage gaat, worden zij teruggeroepen door een tweetal hanenkammen die de microfoons overnemen. Zonder aarzeling verschijnt het drietal op het podium om nog een tweetal nummers uit de gitaren te drukken. Brand New Cadillac van The Clash en dan als echte afsluiter het meelallende Yeah, Yeah, Yeah! UK SUBS Waarom het ombouwen van het podium per se drie kwartier in beslag moet nemen is een raadsel, maar het is voor het publiek de ideale kans de dorstige kelen te smeren met bier. Als dan het eeuwenoude What Shall We Do With The Drunken Sailor als intro wordt gestart, weet menig bezoeker daar wel raad mee: uit volle borst meeschreeuwen. Daar waar The Vibrators een voorzetje gaven, kopt UK Subs deze keihard in. De band staat er een stuk energieker bij en het volume gaat nog een tikje hoger. Dan komt frontman Charlie Harper het podium opwandeld met een halve liter bier. Eén van de velen die zijn lichaam door de jaren zichtbaar getekend heeft, maar waar niets van te merken is wanneer hij van begin tot eind een goede energieke show neerzet. Daar waar bij The Vibrators de bas toch iets teveel op de voorgrond stond, is het geheel bij de Subs beter gebalanceerd, wat zorgt voor een betere en strakkere eenheid. Hier zorgt ook de benjamin van het stel voor, namelijk drummer Jamie Oliver. Harper is zeker nog bij de tijd wanneer hij naar een telefoontoestel wijst en zegt: “Looking good on YouTube” en vervolgens het volgende nummer aftelt. Als de band dan om half tien terugkomt voor een toegift, is er bijna niets van te merken dat deze ouwe rotten in het vak al zo lang meegaan. Een tweede toegift zit er dan niet meer in wanneer de Subs het backstagebier opzoeken, maar dat maakt ook helemaal niets uit: een goede punkshow duurt niet langer dan een uur.