The Black Atlantic weet publiek niet te overstemmen

Kim Janssen niet solo in Cul de Sac

Lisa Ruskus ,

The Black Atlantic zette vrijdagavond een mooi singer/songwriter optreden neer in Cul de Sac, ware het niet dat zij overstemd werd door het publiek. De band begon twee uur na aanvangstijd, waardoor de aandacht snel verdwenen was. Kim Janssen, die ook in de band zit, zou solo support-act zijn, maar dat ging uiteindelijk niet door.

Kim Janssen niet solo in Cul de Sac

Daar staan we dan met een kudde 3VOOR12/Tilburg afgevaardigden om acht uur bij Cul de Sac. Daar zullen namelijk Kim Janssen en The Black Atlantic aantreden. Wat blijkt, de programmering is wat ruim genomen en rond een uur of tien zal het spektakel pas beginnen. Voor iedereen die nog wel eens hetzelfde wil overkomen: de Cul heeft een spelletjeskast. Uren vertier onder het genot van een biertje, wat wil men nog meer?

Om tien uur is het dan echt tijd voor The Black Atlantic. Achteraf horen we dat Kim Janssen, die ook in The Black Atlantic zit, eerst wat solo zou doen maar dit uiteindelijk toch aan zich voorbij heeft laten gaan. Zanger Geert van der Velde was tot 2004 frontman van de metalcore formatie Shai Hulud, na deze carrière heeft Van der Velde het over een heel andere boeg gegooid. The Black Atlantic legt de tere ziel van de man bloot. De band maakt prachtige singer/songwriter lichte pop. Op sommige vlakken lijkt The Black Atlantic de noordelijke tegenhanger (de heren komen uit Groningen) van Blaudzun en Solo te zijn.

Een terugkerend instrument is ukelele, naast piano, elektrische en akoestische gitaar, bas en slagwerk. Het effect van het kleine gitaartje is een bevestiging van de minimalistische sound van het eerste deel van de set. De eerste vier nummers worden allen ingeleid door een verhaal van Van der Velde. De zang is niet altijd ingebed in de muziek, het is eerder zo dat Van der Velde zijn tekst muzikaal begeleidt.

Kim Janssen begeleidt met zijn hoge stemgeluid de erg goede stem van Geert van der Velde. Janssens Ozark Henry-achtige manier van zingen, geeft het geheel een extra glans. Gaande het optreden worden de nummers een stuk melodieuzer. De hoge samenzang en bezwerende brigdes doen aan Sigur Rós en Radiohead denken, dit alles in singer/songwriter vorm. Het publiek heeft echter te lang moeten wachten en is nu niet van plan vol aandacht te luisteren. Jammer, want The Black Atlantic is wel erg mooi!

Na een goede drie kwartier duiken Van der Velde en Janssen het publiek in. De selecte groep publiek die vooraan staat en wél luistert wordt verzocht mee te zingen. Knap aan de performance van Van der Velde is dat hij het publiek bij het optreden weet te betrekken. De groep achterin de kroeg, die zich toch al heeft gedistantieerd, wordt met rustgelaten. The Black Atlantic treedt op voor zij die komen luisteren. De toegift doet Van der Velde alleen. Hoewel The Black Atlantic door Kim Janssen en Geert van der Velde wordt gevormd, lijkt Janssen bijna te verlegen het publiek recht aan te kijken. Hoewel deze integriteit bij de muziek past, is de vlotte babbel van Van der Velde een welkome afwisseling.

The Black Atlantic moet wel een prachtig optreden op Eurosonic hebben weggeven. Als een hele zaal vol aandacht naar The Black Atlantic luistert, kan zo’n ervaring niet meer dan fantastisch zijn.