Vorig jaar deed 3VOOR12/Tilburg ook al verslag van de Music Lab avonden en zag toen dat het goed was. Gelukkig is deze eerste Music Lab dag van het jaar geen uitzondering. Het concept: zes bands van de tweede en derde lichting van de Rockacademie, met een artistiek leider, zijn een half jaar lang aan het repeteren geweest. Het resultaat laten zij zien op twee achtereenvolgende showcase avonden, waarvan vanavond de eerste is. Deze eerste editie van 2009 mag de boeken ingaan als gevarieerd, niet zo origineel, maar wel van bijzonder hoog niveau!
YEATTEM + BAND
Het spits wordt deze avond afgebeten door Yeattem en haar band. Het podium wordt bezet door de band, een zestal bestaande uit een drummer, een gitarist, een bassist, een uitblinkende toetsenist en twee jonge meiden die de backing-vocals verzorgen. Na een paar akkoorden gespeeld te hebben, betreedt ook Yeattem zelf, een vrolijke half-Chinese jonge meid, het podium, om daar vervolgens het publiek op te warmen voor de rest van de avond. Ze doet dit door een viertal soulvolle, funky nummers ten gehore te brengen. Na het eerste nummer introduceert ze zichzelf even kort voor het publiek, waarna ze met haar tweede nummer begint. Een gevoelig nummer, en half in het Chinees. Ondanks het feit dat ze nog ietwat onzeker on stage staat, weet ze de zaal redelijk te overtuigen met haar fijn in het gehoor liggende liedjes, waarbij zeker de solo's van de toetsenist en de gitarist het geheel toch wat spannender maken. De lat is meteen hoog gelegd voor de volgende vijf artiesten. (RM)
VIRGINIA
De tweede act van vanavond, en de eerste van vanavond in de Bat Cave (Yeattem deed haar ding in de Kleine Zaal), wordt opnieuw aangekondigd door gelegenheidshost Marlon. Hierna betreedt een vrolijk ogende blonde meid met een akoestische gitaar het podium. Ze begint te zingen; het lijkt het standaard singer/songwriter-verhaaltje. Wat stemgeluid en stijl betreft doet ze misschien wat denken aan Ilse deLange, ware het niet dat ze misschien wat minder serieuze teksten pent. Zelfs de 'mondtrompet' wordt uit de kast gehaald voor het eerste nummer, maar toch lijkt het allemaal nog niet zo bijzonder te zijn. Ook de volgende nummers weten niet echt te overtuigen, al heeft ze genoeg kracht en zuiverheid in haar stem. Enige slordigheden, zoals het stemmen van de gitaar aan het begin van het derde nummer, ("Ik ben blond, dus ik mag!", aldus mevrouw Virginia), doen ook niet al te veel goeds. Maar dan wordt het laatste nummer ingezet. Met als aankondiging "deze is heel anders" wordt er wel wat verwacht namens de zaal. En die verwachtingen worden compleet ingelost. Het nummer gaat over in de steek gelaten worden, op een hele 'lullige' manier, aldus Leonie Bos (dé zangeres) zelf. Het wordt ingezet door haarzelf, waarna de rest van de band iets later pas meedoet. Tijdens de climax, waar rustig naartoe gebouwd wordt, springt Bos het podium af en de zaal in, waar ze werkelijk alles geeft wat ze mogelijk in zich zou kunnen hebben. Het overdonderende applaus op het eind is dan ook meer dan verdiend. (RM)
BLAST PHEMOUS
Na Virginia is het snel terug naar de Kleine Zaal, waar de derde band van vanavond, Blast Phemous, de zaal trakteert op een halfuurtje pure hardrock, neigend naar metal. De band bestaat uit een groep van twee gitaristen (een ervan, Rolf, is eveneens de gitarist van The Girls), één bassist, een drummer en een echte rockchick achter de microfoon. Ook de styling zit helemaal top; de zangeres en een van de gitaristen hebben matchende leren skinny jeans aangetrokken. Dit bij elkaar zorgt voor een stoere, jonge band, die al net zulke stoere liedjes spelen, zoals bijvoorbeeld over alledaagse zaken als sex in de achtertuin en alle andere gebruikelijke 'sex, drugs & rock 'n' roll'-verhaaltjes. Bij het tweede nummer gaat zelfs even een zonnebril op om het stoere imago nog wat omhoog te krikken. Hoewel de gitaarriffjes zo nu en dan wel verdacht veel van Metallica weghebben, weet gitarist Leon er een paar keer toch een alleraardigst, indrukwekkend solo'tje uit te gooien. De gedachte achter deze formatie wordt waarschijnlijk nog wel het best verwoord door de zangeres, Fenneke, zelf: "All I wanna do is rock 'n' roll!" (RM)
FIREBEATZ PRESENTS: SOULFIRE
De vierde band van vanavond vult het podium met draaitafels, gitaar, keyboard en percussie. Vier jonge mannetjes nemen met zichtbaar plezier plaats achter hun instrumenten. Wat volgt is een lekkere portie clubmuziek. De eerste twee nummers doen denken aan St. Germain: fijne toegankelijke lounge met jazz invloeden. Wanneer daarna de toetsen worden ingeruild voor percussie wordt het al snel wat meer funky-achtig met een jungle beat. De prettig in het gehoor liggende dancemuziek bereikt na een kleine twintig minuten helaas al zijn einde. Een van de twee deejays bedankt het publiek en daarna is het jammer genoeg alweer afgelopen. Dat vanwege het feit dat er nog twee bands moeten spelen. De vraag is daarom ook waarom dit viertal niet gewoon de afsluiter is van deze Music Lab. Een andere vraag die ondergetekende zich afvraagt: waarom zien we dit gezelschap niet terug in een van de hippere tenten in Tilburg, zoals Havana of Studio? Of op een dancefeest zoals RUSH? Deze jonge honden hebben daar in ieder geval genoeg potentie voor! (JD)
ROOS ELSA REE
Na het korte dancefeestje in de Kleine Zaal is het de trap op naar de Bat Cave. Daar is net het project rondom zangeres Roos Elsa Ree aan het spelen. Het vijftal bestaat verder uit twee gitaristen, een bassist en opnieuw een deejay en een knalrode fauteuil in het midden van het podium. De band maakt rustige triphop dat erg doet denken aan Portishead. Het is zangeres Roos Elsa Ree die moeiteloos de volle Bat Cave weet in te pakken met haar fifties kledingstijl, indringende blikken, sexy bewegingen en dito, met veel galm en echo beladen stem. Nergens wordt het echt heel spannend, maar het blijft wel een half uur een geheel dat blijft boeien. Ook de twee gitaristen weten ieder een sound uit hun gitaren te toveren die subtiel, maar functioneel iets toevoegen. Dit alles wordt ingepakt door een prima triphopbeat van de deejay in een geluidsmix die perfect te horen is. Maar waarom die rode fauteuil nou op dat podium staat? Gesponsord door Ikea wellicht? (JD)
ZWARTE KAT
Na een gevarieerd avondje muziek kan het niet op. De afsluiter is namelijk het Nederlandstalige Zwarte Kat. Een vriend van mij omschrijft de muziek van dit vijftal treffend als wanneer Tommie van Sesamstraat muziek zou maken dat klinkt als een kruising tussen Raymond van het Groenewoud en Skik. Het is dus na de bonte mix van muzikale stijlen wel even wennen aan deze vier heren en dame. Maar het werkt! Het publiek staat net wat dichter bij het podium en heupwiegt vrolijk mee met nummers die gaan over alcohol, vrijdag de dertiende en verslavingen. Ook de frontman beschikt met zijn fanfarejasje (goed gejat van Raymond van het Groenewoud?) en opvallende krullen over genoeg charisma om het ook visueel boeiend te houden. Zijn stem is makkelijk verstaanbaar, de nummers zijn vrolijk en de band is prima op dreef. En zo zorgen deze katers en poes voor een geslaagde afsluiting van de eerste dag van Music Lab, waarin geen enkele band het ei van Columbus opnieuw heeft uitgevonden, maar wel heeft laten zien dat de Rockacademie over genoeg kwaliteit beschikt voor een toekomst vol met sex, drugs en rock 'n' roll! (JD)