Vrijdag de dertiende; ongeluk? Misschien voor sommigen, maar niet als je gisteren in Little Devil was. Vier bands kwamen de zaal op zijn kop zetten bij het Trashcan Event, speciaal opgezet voor deze speciale dag. Echt letterlijk gebeurde dit helaas niet, het bleef bij een aantal headbangende die-hard metalheads, maar dat mocht de pret niet drukken. Het niveau was hoog. Assassinated zette de metaltoon neer met zijn snelle riffs en scherpe teksten, Wasted Bullet zorgde voor een zwik aan energie, My City Burning gooide hoge ogen met zijn oldskool hardcore en Unas liet het publiek genieten.
 
ASSASSINATED
De eerste band die vanavond de planken in Little Devil mag bestijgen, is een Zeeuwse band: Assassinated. De naam van de band is afgeleid van het Engelse woord voor een aanslag op een persoon van hoge functie, behoorlijk heftig dus. Dat is ook meteen het kernwoord voor de muziek die de Zeeuwen vanavond mee hebben genomen. In het scala aan metalsubgenres valt de 'herrie' die Assassinated maakt het best onder te verdelen in het hokje black-/deathmetal. Pure metal dus. Snelle riffs en scherpe teksten zijn dan ook de kenmerken van Assassinated. Aangezien niet alle aanwezigen in Little Devil doorhebben dat de eerste band zijn plaats op het podium al heeft gevonden, is het nog niet erg druk in de zaal, maar de metaltoon voor vanavond is gezet.
 
WASTED BULLET
Hierna is het tijd voor Wasted Bullet. Een relatief erg jonge band uit Tilburg en Waalwijk, maar ze hebben inmiddels al overal en nergens gespeeld door heel het land. Natuurlijk trekt Wasted Bullet een ander soort publiek aan dan bijvoorbeeld Assassinated, waar je vooral het stereotype metalhead zal vinden; zwart gekleed en in drager van een forse paardenstaart. Wasted Bullet trekt eerder de zogenaamde 'emo-jeugd' aan, met hun metalcore met catchy melodieuze refreintjes. Wat er echter toch voor zorgt dat dat niet de gehele doelgroep is, is het feit dat de shows garant staan voor een zwik aan energie. Het publiek wordt prima bespeeld en ook het geluid is prima (vooral de bas verdient een extra aantekening). Met af en toe een heus gitaarsolootje tussendoor wordt er ook nog aan afwisseling gedacht. Al met al een puike show.
 
MY CITY BURNING
Hierna is het niet weer tijd voor een een of ander exotisch -coretje, maar gewoon een halfuur pure oldskool hardcore. Het is weliswaar enigszins in combinatie met trash metal, maar de hardcore voert hier overduidelijk de boventoon. Vier kerels stappen het podium op, in tegenstelling tot de schoolgangers die daar tot nu toe hebben gestaan. Kaal, baard waar je u tegen zegt: alles klopt. Als drummer Maarten ook nog bijna in zijn adamskostuum achter de drums plaatsneemt is het helemaal compleet. Gelukkig blijft het hier niet bij, de heren leveren ook nog eens een prima muzikale prestatie af. Met eveneens een set van een halfuur laat vooral zanger Igor horen wat hij in zich heeft. Het geluid is prima, dus ook de muziekstukjes van gitarist Ramon en bassist Spit komen goed tot hun recht in Little Devil. Zoals in OOR! Magazine al geschreven werd: "Op basis van het debuut van My City Burtning verdient de band het om zo snel mogelijk bij een passend label onderdak te krijgen. Dat dit gewoon uit Nederland komt is iets om trots op te zijn." Een avond als deze is daar het bewijs van.
 
UNAS
De afsluiter van vanavond is Unas. Deze opnieuw jonge Tilburgers hebben het in hun relatief korte bestaan door het bereiken van de finale van het Emergenza Festival al geschopt tot het grote podium in 013. Dit zegt niets over de instelling van de jongens. De band telt vijf leden en ook vanavond, gewoon in Little Devil, geven ze alles wat ze in zich hebben. Juist nu de bezoekers van vanavond net wat ingesteld zijn op de hardcore-georiënteerde tak van de wereld die metal mag heten, komt Unas met zijn black metal. Een aangename wisseling van de wacht, die wordt vertolkt door een krijsende Mister Piggy met krullen, Paul voor vrienden, en zijn mannen. Een wild headbangende heavy-metaller vooraan staat symbool voor de sfeer; mensen genieten, maar toch enigszins ingetogen. Met de vertoning van vanavond geven de mannen van Unas het publiek vast een voorproefje van wat hen volgende maand op het No Sleep Til' Burg festival (22 maart in 013) staat te wachten.