Het Zweedse Industri Royal daalde gisteravond neer in Cul de Sac. De Zweden zetten met veel energie een optreden neer dat ze muzikaal helaas niet konden bijbenen. Een geheel dat nog overgoten werd door een saus van belabberde techniek. Industri Royal bestaat uit vier man. Ze hebben semihippe pakjes aan, maar aan de andere kant zijn zeker de zanger en gitarist begenadigd met gezichtshaar waar je u tegen zegt. Industri Royal dendert vanaf de eerste minuut hard uit de boxen met zijn muziek a la Futureheads. De mannen pompen veel energie in wat ze doen. De zanger voert bijvoorbeeld meermalen de karatetrap op. Ook lijkt hij een kindje dood te hebben aan het podium, zoals het eigenlijk ook hoort. Hij rent gewoonweg de hele kuil door. Iets dat overigens een paar beangstigende momenten met zich meebrengt. Als hij bijvoorbeeld met z’n rare snor op slechts centimeters afstand ‘are you afraid of me or what’ vraagt aan een van zijn toehoorsters, antwoordt zij bevestigend. Dat is het hele publiek op dat moment. De energie van de band lijkt wel z’n vruchten af te werpen. Op een bepaald moment zijn er maar liefst drie mensen aan het dansen. Aangezien we het hier hebben over een optreden in Cul de Sac is dit een prestatie gelijkend aan de maanlandingen. De muziek zelf is helaas niet veel soeps. Het is simplistisch, er zit weinig variatie tussen de verschillende nummers en de kwaliteit van het geluid is simpelweg om te janken. De zang met name is onnavolgbaar. Dat is vreemd, want dit is de eerste keer dat deze recensent dat meemaakt in de Cul, waar het geluid doorgaans juist erg goed is. Misschien hebben de Zweedse mannen een eigen geluidstechnicus meegenomen die normaal de omroepen bij de Ikea in Stockholm verzorgt, maar er klopt echt helemaal niets van. Gelukkig weet Industri Royal dat met zijn aanstekelijke enthousiasme gedeeltelijk te verbloemen.