Buiten ligt er sneeuw en is het koud, binnen wordt het naarmate de avond vordert warmer en drukker in Little Devil. Vier hardcorebands in krap 2,5 uur, dan weet je dat het een kwestie is van gas erop en gaan. Vooral bij afsluiter Trash Talk wordt er stoom afgeblazen middels agressief dive- en beukwerk.

CRUEL INTENTIONS
Aan Cruel Intentions de taak om de langzaam binnendruppelende koukleumen op te warmen. Als eerste van vier bands weet je dat het publiek vooral aandacht heeft voor de bar en het weerzien met bekenden. Het kan de jonge band uit Utrecht weinig deren. Onverstoorbaar spelen ze hun snelle hardcore met metalriffs. Jammer genoeg is vooral de zang hinderlijk monotoon. Hierdoor lijken de nummers minuten langer te duren, dan ze doen.

SANDBOX REBELLION
Je moet het maar durven. Ondanks dat je zanger in Kenia zit en het niet haalt op tijd in Nederland te zijn, toch het podium opstappen. Met twee bandleden van This Routine Is Hell in de gelederen (ga hun album dat begin 2010 uitkomt zeker luisteren) heeft de band genoeg live-ervaring om het klusje te klaren. Met Some Wouter als vervanger is de band twee keer de repetitieruimte ingedoken en mensen die onbekend zijn met de band zullen niks geks gemerkt hebben. De trage Tragedy-achtige hardcore werkt goed in samenwerking met de schorre schreeuwstem van Some Wouter. Middels het spelen van een cover van Unbroken laat de band zien hun klassieken te kennen.

THE HUNGER
Routine loont, zo laat The Hunger zien. De Groningers spelen al een tijd samen en hun hardcore met Entombed-achtige riffs dondert door de Little Devil. De band speelt enkele nummers van de nieuwe single Winter, evenals van debuutalbum Hope Against Hope. Kennelijk is het leven in Groningen geen rooskleurig bestaan want The Hunger weet met zijn muziek elke rasoptimist een winterdepressie aan te praten. Met een cover van Helmet als afsluiting kunnen de 120 bezoekers zich op gaan maken voor de band waar iedereen toch eigenlijk voor gekomen is: Trash Talk.

TRASH TALK
Toen Trash Talk in 2008 tijdens Incubate-voorganger ZXZW op de planken van Little Devil stond, was de ster van de Amerikaanse band nog rijzende. Vooral in Engeland hebben ze de laatste tijd goede zaken gedaan, onder andere door op te treden in het voorprogramma van het immens populaire Gallows.
In Tilburg moeten ze het op eigen kracht doen, maar dat is geen probleem voor de viermansformatie. Vanaf het intro gaat het publiek bestaande uit Duitsers, Belgen en Nederlanders compleet los. Er wordt gedived, loeihard gebeukt en meegezongen.

Trash Talk live is chaos, ook in de Little Devil. De mix van snelle nummers en zware mosh-gedeeltes komt helemaal goed aan. Zanger Lie Spielman spendeert de helft van de tijd op het podium, maar duikt er net zo snel van af om te worden bedolven door over elkaar springende hardcorekids. De ritmesectie speelt ondertussen onverstoord door alsof het business as usual is. Ook de gitarist heeft genoeg energie over, te zien aan een aantal geweldige sprongen en gitaarworpen, waarbij hij zanger Lee vaak ternauwernood mist.

Trash Talk is geen band van speeches. Veel verder dan een ‘buy our record, we got robbed in Birmingham’ komen ze ook vanavond niet. Na een krap half uur lijkt het erop te zitten en de fut eruit bij band en publiek. Toch worden er nog enkele nummers gespeeld en dan springt de vonk pas echt over. Iedereen gaat helemaal los en er ontstaat een soort chaos 2.0. Op de dansvloer lijkt een veelkoppig beest rond te waren dat lichamen opslokt. Totale gekte, die de reis vanuit België en Duitsland die sommigen in het publiek maakten voor deze band, zeker goed zal maken. Gelukkig biedt de buitentemperatuur afkoeling voor de overhitte lichamen.