Earthless vaagt tijdsbesef uit met verpletterend geluid

Pontiak brengt de stemming er aardig in

Wouter de Waal ,

Liefhebbers van uitgesponnen psychedelische rock op hoog volume werden afgelopen maandag in Little Devil getrakteerd op één van de beste concerten van het jaar op dat gebied. Met een schijnbaar eindeloze muur van geluid wist het Californische Earthless het aanwezige publiek moeiteloos te hypnotiseren.

Pontiak brengt de stemming er aardig in

Liefhebbers van uitgesponnen psychedelische rock op hoog volume werden afgelopen maandag in Little Devil getrakteerd op één van de beste concerten van het jaar op dat gebied. Met een schijnbaar eindeloze doch afwisselende muur van geluid wist het Californische Earthless het aanwezige publiek moeiteloos te hypnotiseren.

Maar eerst is het de beurt aan Pontiak, een ander powertrio uit de Verenigde Staten, om het publiek in de juiste sfeer te brengen. De bebaarde heren uit Virginia zetten een overtuigend optreden neer met hun gelaagde nummers. Hun elementaire, bezwerende rock-riffs effectief worden aangevuld met vooral in ritmisch opzicht meer complexe passages. Het kinderlijk uit de mond hangende tongetje van de drummer tijdens die moeilijke momenten zorgt daarbij voor het nodige visuele vermaak, naast de uitgebreide beeldenstroom van psychedelische tapijtpatronen en schaars geklede dansende dames die door VJ Walter Hoeijmakers worden geprojecteerd. Een fijn begin van de avond.

De (al dan niet vliegende) hoofdschotel van de dag is echter zonder twijfel Earthless. De band was vorig jaar al te zien op het door voornoemde VJ georganiseerde stoner-walhalla Roadburn, een optreden dat is vastgelegd en nu op cd en vinyl verkrijgbaar is. Maar dergelijke mooie substituten kunnen natuurlijk nooit de ervaring van een live evenement geheel vervangen en dat geldt zeker voor een band als deze. Het overweldigende volume waarmee de heren voor onbepaalde tijd hun wijds uitgesponnen en ter plekke ingekleurde psychedelische structuren op het publiek loslaten, is gewoon iets dat je live moet meemaken. Om nog maar te zwijgen van de tomeloze energie waarmee gitarist, bassist en vooral trommelaar voor de duur van het concert op hun instrument losgaan, zonder ook maar een moment te pauzeren.

Op aandringen van het publiek speelt het machtige drietal na afloop van hun indrukwekkende set nog een kort, ouderwets rockend nummer met prominente vocalen van de gitarist, maar dan is het toch echt gedaan met de pret. Daarna kan de rechtgeaarde stonerfanaat met een tevreden gevoel huiswaarts keren, in het besef één van de beste optredens van het jaar in dat genre te hebben gadegeslagen.