Het Rotterdamse platenlabel Tonefloat liet afgelopen woensdag in Paradox het Tilburgse publiek proeven van drie artiesten uit zijn stal: gitarist Sand Snowman en fluitist/saxofonist Theo Travis uit Engeland en onze zuiderbuur Dirk Serries met zijn gitaardrone-project Fear Falls Burning. Het resulteerde in een hypnotiserende avond met een excentriek Engels randje.

SAND SNOWMAN
Het Engelse, langharige sandalentype Sand Snowman bijt vanavond het spits af met repetitieve gitaarmuziek, waarin rustgevende episodes op onverwachte momenten doorbroken worden door ongemakkelijk klinkende, dissonante geluidsflarden. Snowmans grillige fantasie heeft wel wat weg van die van Syd Barrett, ook wat betreft de gedrongenheid van zijn geluidsspinsels. Na een kwartier houdt hij het dan ook al voor gezien.

THEO TRAVIS
Zijn landgenoot Theo Travis houdt het een stuk langer vol met op dwarsfluit en later sopraansax gecreëerde, weidse geluidslandschappen. Het natuurlijk aandoend ritme daarvan herinnert sterk aan de voortdurend terugkerende beweging van opwellen en terugtreden, die op macroniveau in de gang van de getijden en op microniveau in de ademhalingscyclus optreedt. Tijdens het laatste stuk vult Dirk Serries het heldere geluid van Travis’ fluit prima aan met donkere gitaardrones. Kortom: een bevredigend optreden.

FEAR FALLS BURNING
Tot slot geeft voornoemde Dirk Serries een langgerekte performance. Niet onder eigen naam, zoals begin december in Paradox, maar als Fear Falls Burning. Het belangrijkste verschil tussen zijn ‘zelfgetitelde’ project en Fear Falls Burning lijkt hem te zitten in de schaal: waar Dirk Serries het klein en intiem aanpakt, daar opent Fear Falls Burning met behulp van de nodige gitaarpedalen een ware dronekosmos. Die dijt langzaam maar zeker steeds verder uit, totdat hij zich helemaal op het eind met etherische fluitachtige geluiden weer ineenplooit. Tijdsbesef vervaagt en gaat op in een ervaring van onbepaalde duur, ook al door de zich hypnotiserend herhalende rondgaande gitaarbeweging van Serries. Tonefloat had zich geen betere afsluiter kunnen wensen…