ARQUETTES (15.15 UUR - CUL DE SAC)   CONCERT Voor ondergetekende het eerste bandje van de dag, en zo ook voor de Cul. Men had zich geen fijnere opener kunnen voorstellen. Een zeer strakke show van het Belgische Arquettes dat indiepop maakt die in Nederland zo vaakt wordt omschreven als Belgenpop. Gelukkig wel met een eigen gezicht. Het is hopen op een hitje van de heren en ze staan volgend jaar in de Kleine Zaal van 013 met hun aanstekelijke pop. Zonder hitje zullen ze in den landen helaas moeten overleven als de zoveelste leuke Belgische band met leuke liedjes of de Bat Caves en Cul de Sacs ten landen moeten afreizen. MUZIEK Qua muziek plaats je The Arquettes het beste ergens tussen Sloan, My Vitriol en Soulwax. Heerlijke indiepop waarmee het fijn wakker worden is op deze laatste dag van ZXZW. Moge dit de toon zetten voor de rest van de dag. Dan staan ons niets dan hoogtepunten te wachten. PLUS Vrouwelijke bassist. En daarnaast uiteraard de zeer aanstekelijke indiepop die de heren en dame maken. MIN Ondergetekende heeft nog geen echte hit gehoord. Wel een aantal aanstekelijke nummers waarmee de band een trouwe fanbasis kan opbouwen, maar dat is niet genoeg om zalen groter dan de Bat Cave of Cul de Sac mee te vullen. Daarnaast zou het fijn zijn als er gedurende de gehele show zuiver gezongen wordt, en niet bij tijd en wijle. Misschien is het het ochtendgevoel, dat ook de recensent bekruipt.   CONCLUSIE Leuke indiepop met groeipotentie, maar al zeker boven het maaiveld. CIJFER 7 (TvE) ---------------------------------------------------------------------------------- DAVID KARSTEN DANIELS (16.15 UUR - WEEMOED) CONCERT Terwijl een man die hier duidelijk niet zijn eerste biertje komt bestellen naast mij een kruk op probeert te klauteren, speelt David Karsten Daniels de ideale soundtrack voor in donkere, melancholische cafés met namen als Weemoed. MUZIEK David Karsten Daniels maakt Amerikaanse country, folk en popliedjes die sterk doen denken aan Bonnie Prince Billy. Op plaat worden de liedjes van deze multi-instrumentalist nogal eens overgeorkestreerd, maar vandaag heeft hij alleen zijn gitaar meegenomen. De begeleidingsband komt uit zijn laptop die slechts een drone en minimale beats laat horen. Het lijkt een beetje op zo’n singer/songwriter die je wel eens in Ierse pubs ziet, maar in dit geval komen de liedjes zo wel beter tot hun recht. PLUS Terwijl Daniels opgaat in zijn muziek, schroeft iemand alvast nonchalant clutches op een drumstel dat klaar lijkt te staan voor de volgende band. Tijdens het mooie Jesus And The Devil, waarin Daniels verhaalt over zijn twijfel over goed en kwaad, vallen de drums plotseling in. De duivel heeft het blijkbaar gewonnen, en gelukkig maar: de tot dan toe ingetogen en brave singer/songwriter laat nu zijn tanden zien en gitaar en drums schuren naar een postrockende apocalyps. MIN De uitgeklede versies van zijn songs zorgen er wel voor dat het allemaal wat veel op elkaar begint te lijken. Na een tijdje krijg je de neiging om Daniels een schop onder zijn kont te geven. Een echte personality is hij ook niet echt. Zijn dankjewels gaan richting de grond of komen met zijn rug naar het publiek. Er wordt pas oogcontact met het publiek gezocht wanneer hij vertelt dat je ook zijn cd’s kunt kopen. CONCLUSIE Iedereen kent wel een David, Karsten of Daniel. En Devendra, Bonnie en Sufjan kennen we ondertussen ook wel. David Karsten Daniels is weliswaar een getalenteerd muzikant en heeft een indringende stem, maar heeft nog niet genoeg sterke songs of persoonlijkheid om zich met de groten te kunnen meten. CIJFER 7 (DH) ---------------------------------------------------------------------------------- PENGUINS KNOW WHY (16.45 UUR - BUITENBEENTJE) CONCERT Het Belgische Penguins Know Why speelt ietsje later dan aangekondigd in Buitenbeentje. MUZIEK Stevige indierock, hier en daar neigend naar noise. In het kader van de obscure referenties wenst uw recensent op te merken dat het geheel hem bij tijd en wijle plezierig herinnert aan het prachtige Leaves Turn Inside You van Unwound. PLUS De nummers zijn prima en het optreden is lekker ongepolijst. En niet te vergeten heeft de band de na het concert verkrijgbare debuut-EP zelf van een zeefdruk voorzien: een aardig staaltje huisvlijt. MIN Men had zich iets beter aan het tijdschema mogen houden (een mens moet toch ergens over zeuren). CONCLUSIE Een boeiend en veelbelovend optreden. CIJFER 8 (WdW) ---------------------------------------------------------------------------------- TV BUDDHAS (17.15 UUR – WEEMOED) CONCERT Minimal hardrock met een maximaal gevulde Weemoed. MUZIEK Hoe haal je als rockband het meeste uit het minste? Simpel: neem zo’n moeilijk vervoerbare basdrum niet mee en ram gewoon op de floor tom als alternatief. Al die bekkens? Ben je gek. Pak de ride cymbal en sla er wat harder op als je het geluid van een crash-bekken nodig hebt. En wat betreft die gitaren; stem dat ding gewoon om naar DADADD voor stadionbrede monsterriffs. Spaarzame zang en klaar is het Israëlische TV Buddhas. PLUS Dat het duo bevriend is met het eveneens Israëlische Monotonix kun je horen. Net zoals bij Monotonix is het gewoon onmogelijk om je hoofd stil te houden op de drone-achtige hardrock van TV Buddhas. Dat lukt ook niemand in een volle Weemoed. De zanger/gitarist benut iedere vierkante meter die hij kan meepikken en de drumster houdt het lekker basic. MIN De kleren van de drumster en zingende gitarist doen pijn aan de ogen. Hij een glitterend hesje, zij een foeilelijke legging. CONCLUSIE Hard, vet en gestript van alles wat overbodig is. Veel beter dan dit krijg je het niet. CIJFER 9,5 (BvD) ---------------------------------------------------------------------------------- RUSALNAIA (17.45 UUR - BUITENBEENTJE) CONCERT Het zoveelste freak folk groepje, ditmaal zijn het Sharron Kraus en Gillian Chadwick. De een schreidt verdwaasd rond in een paars gewaad, de ander priemt wijdbeens zittend met een chagrijnige blik de zaal in. Dat gaat gezellig worden. MUZIEK Twee Amerikaanse meisjes maken Europese folkliedjes in de lijn van Shirley Collins en Fern Knight. De instrumentatie is minimaal en authentiek, tot pestbelletjes aan de schoenen aan toe. Semi-akoestische versterking voor gitaar en dulcimer (een snaarinstrument dat zijn oorsprong vond in de Lage Landen) lijkt veel te modern voor dit duo en dat heb je in een café als Buitenbeentje ook niet echt nodig. Zeker niet als je je publiek stil weet te krijgen met mooie muziek. PLUS De wijdbeense zingt hoog en het gewaad nog veel hoger. De samenzang - in canon, tegelijk of improviserend door elkaar - werkt uitstekend, bedwelmend bijna. Het duurt wel even eer dat de psychedelica in werking treedt en de meiden er ook zelf zin in lijken te hebben. Het participatieverzoek komt ook net iets te vroeg, maar als na enig aandringen de sambaballen en de belletjes dan toch zijn uitgedeeld volgt een intiem ritueel hoogtepunt. MIN Het valt te bewonderen dat twee jonge meiden in een postmodern tijdsgewricht de muzikale evolutie (zelfs specifiek die van folk) sinds pak ‘m beet Fairport Convention staalhard weten te negeren, maar daar moet je natuurlijk wel van houden. Het publiek bestaat dan ook vooral uit mensen op leeftijd, maar dat is eigenlijk vooral een min voor de ZXZW-jugend. CONCLUSIE Tussen alle vreemde eenden die dit festival rijk is, is dit een van de meest eigenzinnige. De overtuiging waarmee uiteindelijk wordt gespeeld is zo oprecht dat dat zelfs de aanvankelijke terughoudendheid charmant maakt. Rusalnaia is acomin’ in. Arise! Arise! CIJFER 8 (DH) ---------------------------------------------------------------------------------- SHEIK ANORAK (18.00 UUR - CUL DE SAC) CONCERT Deze one man show is op het laatste moment gekomen als vervanger voor de Manatees en We're Wolves om een overtuigende drumsessie met noise invloeden neer te zetten. MUZIEK Net als Sheik Anorak zijn gitaar bijna in stukken speelt, zet die dat op repeat en begint hij meesterlijk te drummen. Om dan te vervallen in alsmaar versnellende gitaar repeats dat je alleen maar als noise kan omschrijven. PLUS Op sommige momenten klinkt het echt fantastisch als het ritme van het drumstel samenvalt met de gitaar. MIN Zijn geëxperimenteer gaat wat te ver als Sheik Anorak de gitaar op vol geluid laat horen en vervagen tot onherkenbaar, oorverdovend geruis. Daarnaast is hij na een half uurtje uitgeput. CONCLUSIE Drummen en gitaar spelen kan deze man als de beste, de noise geluiden horen daar niet bij. CIJFER 7,5 (DvA) ---------------------------------------------------------------------------------- KORNREINIGER (18.15 UUR - WEEMOED) CONCERT Klein publiek dat de muziek wel weet te waarderen. Er wordt meegezongen met de bekendere nummers die de band heeft gecoverd. MUZIEK Kornreiniger bestaat uit twee heren die voornamelijk liedjes uit de jaren '80 coveren op hun eigen manier. En hun eigen manier is hard en gefreakt. Ze maken gebruik van elektronica en daar overheen wordt gerapt en gezongen. PLUS Leuk om Girls Just Wanna Have Fun eens op een andere manier te horen. MIN De muziek die ze maken doet pijn aan je oren. Weemoed is erg klein voor deze act. Kornreiniger had beter in de Little Devil kunnen staan. CONCLUSIE Wel grappig, maar niet geweldig. Verkeerde locatie, misschien waren ze ergens anders beter tot hun recht gekomen. CIJFER 5 (SW) ---------------------------------------------------------------------------------- BLIPVERT (18.45 UUR - BUITENBEENTJE) CONCERT In het kleine Buitenbeentje is het redelijk vol. Het publiek kijkt zijn ogen uit naar de druk springende Blipvert. MUZIEK Blipvert is totaal geflipt! Alles wordt gedaan door een man met een muts op. Hij schreeuwt in zijn microfoon en vervormt dat weer. Er zit totaal geen melodie in zijn muziek; het zijn alleen maar geluiden, beats en bliepjes, heel snel achter elkaar waardoor het heel chaotisch is. Blipvert danst hierbij heel wild, stampt op de beat en maakt gebaren met zijn handen bij de geluidjes die uit zijn elektronica komen. PLUS Geweldig om naar te kijken. Hij is zo druk bezig; dan draait hij weer aan een knopje, het volgende moment danst hij terwijl hij op een houten fluitje de meest bizarre geluiden maakt. MIN Het is wel heel erg veel geluid. Een kwartier lijkt wel een uur te duren, zoveel geluiden komen er voorbij. CONCLUSIE Geweldig om live te zien, maar er een cd van kopen, dat gaat te ver. Dan wordt je gek. CIJFER 7 (SW) ---------------------------------------------------------------------------------- THE MICRA GIRLS (19.15 UUR - WEEMOED) CONCERT In het immer krappe, en daardoor onwijs gezellige Weemoed speelt het Finse trio The Micra Girls. Deze vrouwenband weet met haar aanstekelijke vrolijkheid het publiek lekker te vermaken. MUZIEK Een kruising tussen de hippe jaren ’80 rock, en moderne synthesizerbandjes zoals The Caesars. PLUS Lekker aanstekelijke liedjes, die in een volgepropt café de ergernis van de weinige persoonlijke ruimte wegnemen. MIN De band kent wat weinig afwisseling, en tegen het einde van het optreden is dat toch jammer. CONCLUSIE Een leuk bandje, dat helemaal tot zijn recht komt in het kleine cafeetje op de Korte Heuvel. Op een ander podium zouden ze vast minder tot hun recht komen, maar dit optreden is een leuk uitstapje naar het vrolijk rockende Finland. CIJFER 8 (WD) ---------------------------------------------------------------------------------- JEREMY JAY (19.30 UUR - CUL DE SAC) CONCERT Een klein publiek, wat best zielig is voor een band die uit Amerika komt. Maar het publiek vindt het leuk wat er gespeeld wordt. Sommige mensen staan zelfs te dansen. MUZIEK Jeremy Jay komt uit Los Angeles. De band bestaat uit een drummer, een gitarist en een bassist die ook zingt. Soms wordt er gebruik gemaakt van een keyboard. De muziek is te vergelijken met Franz Ferdinand. PLUS De liedjes zijn makkelijk om naar te luisteren. Leuk als je van britpop houdt. Het publiek schijnt het ook leuk te vinden; bijna iedereen danst wel. MIN Jeremy Jay is niet origineel. Bijna alle nummers beginnen met hetzelfde soort gitaarloopje, waardoor het saai wordt. Het keyboard wat gebruikt wordt, voegt niks toe aan de nummers. De drummer drumt gigantisch houterig, zijn techniek is niet al te best. Dat is best storend, omdat hij soms niet snel genoeg is. CONCLUSIE Wel aardig, maar totaal niet origineel. CIJFER 6 (SW) ---------------------------------------------------------------------------------- NICK CASTRO & THE YOUNG ELDERS (19.45 UUR - BUITENBEENTJE) CONCERT Op de verhoging in Buitenbeentje, waar doorgaans de vaste gasten van het café, de oudere jongeren van Tilburg, aan het darten zijn, speelt vanavond een akoestisch duo. Terwijl de schemering langzaam invalt, ontroeren de twee alle aanwezigen. MUZIEK Zodra je de tweestemmige nummers hoort, is aan de vergelijking met Simon & Garfunkel niet te ontkomen. De stemmen van de twee vullen elkaar heerlijk aan en lijken haast voorbestemd om duetten te zingen. Waar ze echter afwijken van het legendarische popduo, is het feit dat de nummers die ze zingen een stuk fragieler zijn. De breekbaarheid van de muziek doet denken aan Jeff Buckley en ontroert zelfs de stoerste buitenbeentjes. Het lijkt het alleen de barman niet veel te doen. PLUS De heerlijke sfeer die neergezet wordt. Het zachte van de akoestische nummers, gecombineerd met het ‘lekker in een kroegje zitten’ geeft een prachtig optreden. MIN Alleen het rommelige tussen de nummers door zou iemand kunnen irriteren. Het feit dat één van de twee geen Taylor-gitaar heeft, zorgt voor de nodige stemsessies tussen de nummers door. CONCLUSIE Overheerlijk. CIJFER 9 (WD) ---------------------------------------------------------------------------------- LADYHAWK (21.00 UUR - CUL DE SAC) CONCERT De laatste band in de Cul de Sac van deze drukke festivalweek is Ladyhawk. Het publiek is in flinke mate toegestroomd en dat mag ook wel, want Ladyhawk is een hele redelijke band. In de kuil staat een bebaarde zanger en de bassist lijkt rechtstreeks uit de filmklassieker Wayne’s World te komen. MUZIEK Een lekkere combo van de rocksound van Pearl Jam en het stevige van Queens of the Stone Age. Natuurlijk niet van hetzelfde kaliber als deze grootheden, maar het is een aardig stapje in de richting. PLUS Een lekker toegankelijke, maar ook ruige sound. De melodieën en basriffs nodigen uit tot het meetikken met de voeten en het is lekker op elkaar ingespeeld. MIN Cul de Sac en zijn eeuwige geluidsproblemen. De muziek staat ongelòòflijk hard, waardoor de bassdrums aanvoelen als een dreun tegen je oren. CONCLUSIE Lekker bandje, prima afsluiter voor een mooie festivalweek. Een stuk toegankelijker dan de meeste acts van het festival en misschien daardoor zo druk bezocht. CIJFER 7+ (WD)