MONOLITHIC (20.00 UUR - BAT CAVE 013) CONCERT De tweede dag van de Noorse invasie van de Bat Cave wordt geopend door Monolithic. MUZIEK Extreem energieke herrie op luid volume. Drummer Kenneth Kapstad (o.a. van Motorpsycho) gaat volledig uit z’n dak op trommels en bekkens en gitarist Stian Westerhus doet hetzelfde op gitaar. Af en toe neemt men wat gas terug om bescheidener piep- en krasgeluiden te produceren (wellicht ook omdat het fysiek welhaast onmogelijk is om een klein uur onafgebroken zo intensief bezig te zijn). PLUS Zowel drummer als gitarist zijn prima muzikanten die uitstekend op elkaar ingespeeld zijn. Het uithoudingsvermogen van deze twee heren is sowieso al indrukwekkend. Ook weet men ondanks het extreme karakter van de band zeker de nodige afwisseling aan te brengen in ritme en geluid; bij tijd en wijle belandt de muziek zelfs in een stevige groove. MIN Door het nagenoeg ontbreken van melodie is de muziek behoorlijk ontoegankelijk. De bandnaam is wat dat betreft zeker niet slecht gekozen: dit tweetal trekt een massief, in zichzelf besloten blok geluid op. Een speelduur van ongeveer een half uur is voor een band met dit karakter waarschijnlijk idealer. CONCLUSIE Dit is een echte love-it-or-hate-it-band. Of je laat je meezuigen in de herrie, of je staat met de armen over elkaar een onverteerbare brok lawaai aan te gapen. CIJFER 7,5 (WdW) ---------------------------------------------------------------------------------- PUMA (22.00 UUR - BAT CAVE 013) CONCERT Na het massieve Monolithic sluit een sluipende Puma het dinsdagprogramma in de Bat Cave af. MUZIEK Een sferisch, geïmproviseerd klanktapijt. Gitarist Stian Westerhus is weer van de partij, maar laat zich nu ook van een wat rustigere kant horen. Samen met toetsenist Oystein Moen en drummer Gard Nilssen creëert hij soms hypnotische en dan weer heftige klanklandschappen. Waar Monolithics Kapstad duidelijk uit de rockhoek afkomstig is, heeft Nilssen een meer op de jazz geënte benadering van het drumstel. Zelden uitzinnig rammend, vaker subtiel roffelend, een enkele keer zelfs op gongs. PLUS Wederom een prima stel muzikanten dat goed op elkaar ingespeeld is. De toetsenist weet veel interessante geluiden uit zijn instrument te krijgen, net als de gitarist en de drummer overigens. De rustigere, repetitieve momenten zorgen ervoor dat deze band toegankelijker klinkt dan Monolithic. MIN Het muzikale landschap waar Puma ons door loodst is niet altijd even boeiend. Op sommige momenten wordt de repetitie vervelend, bijvoorbeeld wanneer de drummer besluit zich een tijd lang te beperken tot monumentale slagen op één van zijn trommels. CONCLUSIE Een afwisselend concert van een origineel improvisatiegezelschap. CIJFER 7,5 (WdW) ---------------------------------------------------------------------------------- 8-BIT NIGHT (22.00 UUR - CUL DE SAC) CONCERT 8-bit Night in Cul de Sac, met Stu, 8GB, Computadora en Goto80 MUZIEK 8-bit? Is dat weer zo'n vreemd niche-genre waar ZXZW zo goed in is? Ja en nee... 8-bit is vooral een geluid, namelijk het geluid van de allereerste spelcomputers: Atari's, Commodore's, Gameboy's en het originele Nintendo Entertainment System. De muziek van de eerste games is altijd populair gebleven, gewoon omdat de componisten van de gamebedrijven zo goed waren. De chips die de muziek produceerden waren zo beperkt, dat alle kracht uit de deuntjes zelf moesten komen. Muzikale talenten die als kind verslingerd waren aan deze apparaten, ontdekten op latere leeftijd hoe ze met de beperkte middelen van die tijd hun eigen muziek konden maken, met behulp van samples of illegale software. Vier helden uit deze underground-scene laten horen dat het resultaat van een paar jaar gesleutel en experimenten met de antieke chips van toen meer dan dansvloerwaardig is. Een artiest als Stu (een boomlange Zwitser) heeft niet meer nodig dan de drie geluiden die de Atari ST chip maakt om meisjes aan het dansen te krijgen. Computadora en 8GB (die aan het begin van de avond al samen de vloer opwarmen) mixen de schelle bliepjes van hun Gameboy liever met een goede hiphopbeat, minimale techno of harde house die er bij Dave Clarke wel in zou gaan. 8GB (een vrolijke Argentijn genaamd Akira) is later in zijn eentje de party-starter, die qua duivelse beats haast The Prodigy benadert. Afsluiter is Goto80, die als enige meezingt met zijn chiptunes. Je zou het poppy kunnen noemen, ware het niet dat zijn beats allemaal rechtstreeks uit het bakje 'gestoorde takkeherrie' komen. Met de 8-bit sound kun je blijkbaar alle kanten op en het handjevol dansende mensen in Cul de Sac neemt dat vanavond ook vrij letterlijk op. PLUS Of je van 8-bit houdt of niet lijkt me nogal generatiegebonden. Je ouders kennen Mario vast wel, maar ze zullen niet dezelfde emotionele connectie hebben met deze antieke gamemuziek als de 20- en 30-jarigen die hier uit hun dakkie gaan. Tegelijkertijd is er best een goede kans dat de 16-jarigen van deze wereld deze sound alweer compleet achterhaald vinden. Dat lijkt onder de minpunten te vallen, maar er is ook een voordeel: hoewel de 8-bit scene internationaal is, hebben we het over een hechte scene waarin artiesten en publiek elkaar 100% begrijpen. Dat zie je ook aan het feit dat het schema uit het festivalboekje, waarin iedereen netjes achter elkaar draait, bijna helemaal overboord wordt gezet; vanaf het begin van de avond vormen de dj's van dienst een soort tag team dat elkaars tunes mixt en remixt. MIN De vj is deze avond niet veel meer dan een autist met een Commodore 64. Je kunt veel toffe dingen doen met een C64: simpelweg dezelfde tekst steeds laten uitspugen op een moordend tempo is niet goed genoeg. Gelukkig verzorgt 8GB zijn eigen (veel interessantere) visuals, anders had ik bloedende ogen in het publiek niet uitgesloten. Verder gaat dat schelle 8-bit geluid in je oren op een gegeven moment toch wel vervelen. CONCLUSIE Niet alles is even goed vanavond: tegenover elke vet klinkende floorfiller opgebouwd uit vers klinkende Commodore-bliepjes staat ook een saaie, standaard technobeat met wat verloren Pacman-geluiden. Maar er gebeurt wel iets achter die tafel vol snoertjes en enge apparaten. De pieken zijn hoog. Thank you, Mario. CIJFER Up up down down left right left right B A start: 8,5 (RG) Klik op de link in de rechterbalk om te luisteren naar de optredens van Monolithic en Puma op ZXZW 2008